Izerska Hibernacja - dzień 8 - 15.11 - Sępia Góra

wahaliśmy się gdzie pójść, padło na okolice Sępiej Góry, malutka wioska Kotlina. Jest mglisto, nogi już czują trudy tygodnia. Pogórze Izerskie, podobnie jak Kaczawskie, jest fascynujące. Snuję wizje tras rowerowych w tych rejonach. Monotonię spacer burzy Służba Leśna. Dobrze, że są, tylko niestety mają co chłopaki robić. Raz nas mijają, pozdrawiamy się, ale kilkanaście minut później znowu się widzimy u podnóża Sępiej Góry - dukt leśny kompletnie zniszczony, koleiny mają chyba z metr. Oni załamani, robią zdjęcia i dokumentują. Pytam - kto to robi? Leśnictwo zleca prywatnym firmom, a te... widać co robią. Niszczą. Straszny widok. Żegnamy się z Izerami, polska część po ty, co widzieliśmy robi się jeszcze bardziej przygnębiająca. Ciekawe są ruiny schroniska w Kotlinie, ale nie wchodzę do piwnic. Tak minął dzień, spokojnie, aktywnie. Pakujemy się wieczorem, jutro czas wracać. Zaczynam myśleć, co zwiedzić, gdzie zajrzeć. Miałem pomysł, aby wejść na Ostrzycę, zejść w Legnicy... ale coś mnie tchnęło - dziś inaczej to postrzegam z perspektywy tego, co przeżyliśmy dzień później. Tchnęło mnie, aby zwiedzić malutką kapliczkę, którą znam z widzenia i bazylikę w Legnickim Polu... i tak zrobiliśmy.