Ruszamy z Siedlęcina i chcemy przejść Dolinę Bobru. Szlak ten mieliśmy w planach od paru lat, ale zawsze coś stanęło na przeszkodzie. Zaczynamy w Siedlęcinie. W Polsce przy cmentarzach lub kościołach zwykle znajdujemy parking. Idziemy trochę drogą, lecz szybko skręcamy w pole. Wspinamy się na górkę Wapienna, górka jakich wiele na Kaczawie. Ale... od tego momentu zaczyna się magia. Słońce świeci, zieleń tryska zewsząd, idziemy polami, skrajem lasu... gdzie nie gdzie przebija się czerwień ziemi, żółć rosnącego rzepaku. Jest cudnie! To nie koniec wrażeń. Przed nami Kaczawa, jakiej jeszcze nie znaliśmy. Zaczyna ją most nad Jeziorem Pilchowickim, stary, zamknięty, jednak ładnie daje się kadrować. Niewiele się tu ludzi kręci. Dalej doświadczamy polskiej turystyki, zapora, obok restauracja. Ludzie sikają po kątach, a przed restauracją napis - aby opłacić parking w środku. Parking wstyd patrzeć, dookoła nieciekawie i jeszcze opłata. Za co? a jak jestem klientem? tego nie napisali. Uciekamy stąd. Idziemy brzegiem jeziora, mijamy raptem kilka osób, słońce mocniej grzeje. Kończy się jezioro, zaczyna się rzeka - Bóbr. Za Wrzeszczynem idziemy wzdłuż rzeki, jest malowniczo. Zupełnie inna Kaczawa, której się nie spodziewałem, ze taka ładna. 20km przechodzone, forma wraca. Na obiad jedziemy do Jeleniej Góry. Żebra wołowe powodują, że odlatuję po raz drugi. Co za dzień. Tam też poszliśmy na mszę do Bazyliki. Wieczór... tak samo jak wczoraj - książki, gorąca czekolada, cisza...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz