w nocy była burza. Mieszkamy w ładnym mieszkanku w małym osiedlu. Więcej nie trzeba, no może lepszy internet, bo znowu nie obejrzeliśmy tour de France. Śniadanie takie sobie, zjedliśmy, co nam zaoferowali i ruszamy na trasę. Na planach ambitnie - blisko 90km, ale pierwsze kilometry nam pokazały, że nie ma na to szans. Piaszczyste drogi skutecznie nas spowalniają. Na Warcie ruszają kajakarze, upał się dopiero rozkręca. Niestety łódzkie kojarzyło nam się z zaśmieconymi lasami, dziś jest podobnie. Jak tak można? nie będę już tego komentował, szkoda słów. Pani uparła się, aby podjechać do Toporowa, no i czuła dobrze, bo tam sklepik otwarty, a to na wagę złota. Mimo, że jedziemy Parkiem Krajobrazowym, Załęczowiańskim, to specjalnych walorów tutaj nie dostrzegam. W Osjakowie usiedliśmy na moście nad Wartą. Nie zauważyłem kiedy za koszulkę wlazła mi mrówka, kwadrans później miałem pogryzioną rękę, a swędziało do wczoraj i to mocno. Ech... Trasa powrotna, a w szczególności z Felinowa do Mokre to najprzyjemniejszy moment tej wycieczki, ładna droga, spokojne okolice, łąki, pola, dobry asfalt, inne feng shui. Przyjemnie się jechało. Za Katarzynopolem był otwarty lokalny sklepik z napojami. Niedziela, 15.00, upał, wioska w łódzkim... jest klimat. Lokalni mędrcy się gromadzą, wiadomo, książek tam nie czytają. Jest grzecznie. Mimo wysiłków umysłowych, nie znajduję wybijających się miejsc czy punktów. Po prostu robimy kilometry, spędzamy czas ze sobą. Nie pojechaliśmy znowu w góry, rower dominuje. Północny kawałek woj. śląskiego dominuje w tym roku. Tęskno mi za Czechami. Jutro mieliśmy jechać w Tatry, nocleg zarezerwowany już dawno w hotelu po dawno niewidzianych cenach, no ale... mam jakąś blokadę przed długimi jazdami autem, a może to warunki na słowackich drogach. Nie jedziemy. Pogoda nawet ma być bez deszczowa. Ale - wracając do minionej niedzieli. Zrobiliśmy kilometry, nawet nogi nie bolały. Obiad zjedliśmy w Krzepicach, a wieczorem w domu - drip, finał Hiszpania-Anglia i spać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz