NZ III - Dzień 13 - 10.11: Greenstone Caples Track - Dzień 5 - droga do parkingu

spało nam się dobrze, choć ktoś nie domknął okien. Noce bywają tu naprawdę zimne. 5-ty dzień, wspaniała trasa. Wyszliśmy o 8, przed nami seniorzy, a tuż za nami nasz turnus. Wszyscy w dobrych nastrojach, pogoda dopisuje. Jest piątek. Dzisiejszy kawałek nie jest jakiś rewelacyjny - sporo lasem, później polany, sa osuwiska, są obejścia. Wszystko boli, bo niemal 80km w nogach z ciężkim plecakiem. Im bliżej południa, tym cieplej. Co na świecie? co u Rodziców? myśli same się pojawiają. Około południa dotarliśmy na parking. Jest! Wielka radocha z przejścia trasy. Otwieramy auto... cos tu śmierdzi. Patrzymy - a tu widać efekty działania myszy, nieco nam przegryzła, ale bez wielkich strat. Niedaleko nas stoi parka, na dachu rura. Gościu mnie pyta, czy chcę pożyczyć prysznic. Co??? Patrzę jak na wariata, jego dziewczyna się śmieje. Ma on turystyczny prysznic, rura, zbiornik z wodą, która na dachu się zagrzała. Chciał mi dać się umyć, zanim wyleje cieplutką wodę. Jak miło. Ja podziękowałem, dziś będę się mył w hotelu. Jesteśmy głodni. Wyjeżdżając z Greenstone łapię sygnał, żadnych maili od rodziny, żadnych sms. Wiadomo, człowiek kojarzy to ze złymi informacjami. Niepotrzebnie. Wszystko było dobrze. Świat przeżył bez naszej atencji. A my w Kinloch. Znałem tę wioskę sprzed lat, wiedziałem, że jest, że istnieje, że tu jest koniec. Teraz jest czas, by ten koniec obwąchać. Mapy.cz mówią, że jest tam kawiarnia. I jest! Jest lodge, przy drodze tabliczka, a na niej kredą menu dnia i zaproszenie na kawę. W tej wiosce mieszka może w porywach 20 osób! Jak tak staliśmy przy wejściu, podchodzi Australijka. Ale taka prawdziwa, że zagaduje. Była w Krakowie i była zachwycona. Are you kidding me? A to dopiero początek. Razem z mężem są emerytami i jeżdżą po świecie. Byli w Krugerze, byli w Rwandzie... no i zaczęły się rozmowy. Na końcu świata, gdzie nie ma nic... gdyby nie jej mąż, to byśmy się zagadali. A my zmęczeni po 5 dniach zapomnieliśmy o zmęczeniu. Tam padły jeszcze inne słowa, o wiele ważniejsze, właśnie od tego Australijczyka - mówi tak: jak byliśmy na Węgrzech i w Polsce, to uświadomiliśmy sobie, jakie szczęście mamy, u nas nie było wojen, nie było zniszczeń, a tam u Was... były wojny światowe, a teraz wojna na Ukrainie. My nie doceniamy w Australii tego, co mamy. Święte słowa. Świetne chwile spędziliśmy z nimi. Tak siedząc tam pojawił nam się pomysł, aby wrócić do Kinloch na kilka dni, skoro i tak chcemy Earnslaw Burn, Mt Alaska, to po co jeździć z Queenesown? Wieczorem w hotelu w Queenstown zarezerwowałem 5 noclegów w Kinloch i to był genialny ruch. Pokochaliśmy to miejsce. Na obiad pojechaliśmy do Queenestown do naszego pubu, po drodze mijaliśmy Kim Dot Coma, którego nie da się nie zauważyć w swoim G Wagonie, mieszka gdzieś w Glenorchy. Obiad smakował wybornie, z kolei w hotelu zaczęliśmy się przepakowywać na drugą część podróży, jednakże szybko padliśmy ze zmęczenia.