Jura - pierwsze podejście

Minął tydzień, dopiero w piątek opisuję, co robiliśmy w zeszłą niedziele. Oto relacja. Wiele słyszałem o Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, że skałki, że spacery, że rowery, itp. Nigdy mnie nie ciągnęło w te rejony, jak mam być szczery. Ale Pani namówiła mnie. Kilka miesięcy temu, kiedy było zimno na dworze usiedliśmy i popatrzeliśmy gdzie i co możemy rowerem zwiedzić.Otworzyliśmy przewodnik rowerowy, w którym była trasa z Myszkowa. Ponieważ lubię mieć każdą wyprawę zaplanowaną, kupiłem mapę, pojechaliśmy na kawę i zaplanowaliśmy wycieczkę - klasyka. Pociągiem do Poraja, Jura i powrót też pociągiem z Myszkowa. Każdorazowy kontakt z Kolejami, to coraz to ciekawsza przygoda. Nie obyło się bez ciekawostek i tym razem. 8 rano, pociąg do Częstochowy, nabity. Jakaś pielgrzymka, czy coś w tym stylu, dużo starszych osób z kijkami, krzesełkami, itp. Siedzimy z przodu. Przychodzi 2 starszych panów, pytają się dlaczego toaleta jest zamknięta, proszą by pociąg się zatrzymał gdzieś w polu, oni zrobią co trzeba i pojadą dalej. Dodam, że na cały długi pociąg jest tylko jedna toaleta i właśnie coś się zepsuło. Kierownik pociągu odpowiedział w klasycznym stylu:
- Proszę Pana, ja to już zgłaszałem dwa razy, pociąg nie może się zatrzymywać byle gdzie, tak dojedziemy do Częstochowy. Jak się nie podoba, proszę pisać do dyrekcji, ja to zgłaszałem.

Panowie wkurzeni sobie poszli, a kierownik dzwoni, pewnie gdzieś do "helpdesku" i mówi w stylu
- "No cześć, co z tą ubikacją, starzy ludzi mi się tu awanturują". Co drugie słowo to przekleństwo. Taki poziom.

Wysiadamy w Poraju, pierwsze (kroki?) kierujemy w stronę Zalewu, brudno, brzydko, jedziemy dalej w kierunku Olsztyna i muszę powiedzieć, że to był najlepszy fragment wycieczki, odludne tereny, pusty, cichy i zadbany las no i piaszczysta trasa, której pokonanie kosztowało nas mnóstwo sił. Dojeżdżamy do Gór Sokolich, czuć klimat, ale jest zakaz wjazdu rowerami. Miejsce to już ląduje na liście miejsc do zwiedzenia między jesienią a wiosną. Olsztyn, zamek, sporo ludzi, ładne miasteczko. Udajemy się na wschód w kierunku Złotego Potoku, tam zamek, albo coś co może niektórym przypominać ruiny zamku - Ostrężnik, dopada mnie zmęczenie. Później Żarki bardzo malowniczą i urozmaiconą drogą rowerową. Mimo zmęczenia decydujemy się zwiedzić jeszcze jeden zamek i nie żałujemy, bo to genialna trasa na rower - na wschód do Mirowa (trzeci zamek na trasie) i z powrotem Jurajskim Szlakiem Rowerowym Orlich Gniazd do Żarek i w końcu do Myszkowa. Myszków, nie mogę skomentować sytuacji, którą zastaliśmy. Licznik pokazał ponad 75km, zmęczenie ogromne, chyba te piaski za Porajem nas dobiły i upał. Kupiliśmy bilet na pociąg, wjeżdżamy na peron i... proszę bardzo, peron nie ma krzeseł. Nic a nic. Albo siedzisz na ziemi albo stoisz. Nie wiem czemu ich nie ma, czy w malowaniu, czy w renowacji czy po prostu nie zamontowano bo architekt nie przewidział. Każdy, dosłownie każdy kontakt z kolejami w tym ciekawym kraju zmusza do głębokich refleksji.

Co w ten weekend ? Miały być Tatry i długi 12-godzinny marsz przez Tatry Zachodnie, jednak słowackie prognozy mówią o burzach i deszczu w niedzielę, w sobotę istnieje ryzyko burz, Tatry Wysokie mają być w deszczu - nie warto ryzykować, za daleko i za duży koszt, aby jechać szmat drogi, wejść kawałek i uciekać przed burzą. Poczekamy, nie ucieknie. Ale za to mamy inne atrakcje - piękny etap kolarski z premią górską - Góra Św. Anny, podjazd w piekielnym upale to niezapomniane wrażenie, po raz drugi chcemy to przejechać.