tak jest, zdobyliśmy Koronę Gór Polski - 4.11.2014 r. Bardzo się cieszę, nigdy nie było to moim celem, tak niby przy okazji, a jednak się udało. Nie staram się o żadne odznaki, i tym podobne rzeczy. Nie chodzę po górach dla blaszek, czy punktów, ale dla przyjemności. A więc jak to było dzisiaj ? Rano o 8.45 zameldowaliśmy się na parkingu przy żółtym szlaku na Przełęczy Lisiej, niedaleko Karłowa. Pogoda była cudowna, bezchmurne niebo i stosunkowo ciepło. Szliśmy żółtym szlakiem na południowy wschód oddalając się od Szczelińca. Pierwsze kroki pokazały mi piękno i odmienność tych gór, skały, mchy i bardzo dokładne oznakowanie wraz z opisami kierunków, czasów przejść, itp. Bardzo inne góry. Po blisko godzinie drogi docieramy do Wielkiego Torfowiska Batorowskiego, idziemy już bardziej na północ, las zmienia się z każdym zakrętem. Na naszej trasie ani jednej żywej duszy. Pustka i cisza. Przechodzimy Praski Trakt. W pewnym momencie w prawo żółtym szlak prowadzi przez długą kładkę, idziemy kawałek. Tam zorientowałem się, że nie mam dekielka na obiektyw, gdzieś mi upadł. Trudno, jakieś straty muszą być. Wczoraj zdjęcie, dziś dekielek. Zamówię 2 wieczorem na allegro, ze sznurkiem. Tu odbijamy w lewo idąc zielonym szlakiem aż do Drogi Stu Zakrętów. Las znowu się zmienia, raz rdzawy liściasty, raz zielony iglasty. Jest niesamowicie. Pojawia się pomysł, aby tu wrócić wiosną. Latem zapewne są tu tłumy, ale wiosną - pewnie nie. Kto bierze urlop przed weekendem majowym ? Dochodzimy do czerwonego szlaku i co przykuwa moją uwagę - to 3 pary majtek, które znajdujemy w odstępstwie kilkuset metrów. Dziwne, ale prawdziwe. Ni to dziecięce, ni to dla dorosłego. Co to znaczy ? Ktoś tu grasuje ? Czerwony szlak to Droga nad Urwiskiem, po prawej stronie pojawiają się wioski, później niebieski szlak i pod górę. Aż do schroniska. Tu widok, genialny! Na Czechy i Polskę, Broumov i Broumowskie Ściany, podobne do Cradle Mountain na Tasmanii. Wspominamy, i to często. Schronisko, ładne, czyste. Nie byłbym sobą, gdyby nie ponarzekał. Pierwszy raz spotykam się, że toaleta jest płatna, nawet dla klientów. Dziwne. Aby wejść na szczyt, trzeba kupić bilet wstępu. Jest tu trasa prowadząca przez szczeliny. Płacimy, wchodzimy. Gdzie ten Szczeliniec ? Nie ma opisu. Wchodzimy na schodkach na pierwszy wielki głaz, rozglądamy się, nie widać wyższego szczytu. Nie wiem, czy już skakać z radości, czy się wstrzymać. Filmujemy, robimy zdjęcia. Pojawia się grupka osób, pytam, czy to Szczeliniec - tak! Korona zdobyta. Pięknie. Później przechodzimy przez szczeliny, świetna sprawa, niekiedy na czworakach, dużo frajdy. Zupełnie inne góry. Na końcu trasy są 2 punkty widokowe. Jest 14.30, słońce naprawdę już nisko, krótkie dni mamy. Od tego miejsca już 40 minut do parkingu żółtym szlakiem.
Co tu jeszcze mogę dodać ? Tu trzeba wrócić, to małe pasmo górskie jest niezwykle ciekawe, dużo tras, lasy są dość różnorodne, jest gdzie chodzić i jeździć na rowerze. Specyficzny klimat. Mam wrażenie, że jesienią jest inaczej niż wiosną, ale koniecznie tu wrócimy. Dziś ponad 300 zdjęć, sporo. Rzadko to się zdarza, więc trasa musi być wyjątkowa. Ta trasa znajdzie się na moim TOP 20, obowiązkowo.
W pierwszej części podejście pod Szczeliniec, magiczny las, niesamowite słońce, mgły, klimat...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz