Dzierżoniów, chcieliśmy tam wrócić. Znaleźliśmy ciekawy hotel, no to fru! skoro można, jedziemy. Sobota rano. 19.06. Długie dni, upalne dni! 33st. pokazał samochód. Gorąco. Stosunkowo szybko dojechaliśmy za Bielawę, parking przy Leśnym Dworku. Upał. Dziwnie się czuję w butach górskich i plecaku. Ostatnie czasy, to tylko rower. Idzie się stosunkowo dobrze, okolice nie porywają, lasy, lekkie przewyższenia, a pot cieknie z człowieka jak z kranu. Szybko w tym skwarze docieramy do Gołębiej, byliśmy tu
6 lat temu. Szmat czasu, las wygląda nieco inaczej. Powrót idzie szybko, jak wejście. Spojrzałem na zegarek - mówię i miałem wrażenie, że 3 godziny minęły w jedną chwilę. Jednak później dopadło zmęczenie, upał robi swoje. W okolicach górki Czarne Kąty robimy sobie przerwę, leży zwalone wielkie drzewo. Kładę się na łysym drzewie i drzemię. Co za wygoda. Przy Leśnym Dworku więcej samochodów, publiczny grill opanowany przez lokalsów, którzy zapijają grillowane mięso.
Ciekawiej niż w górach jest w Dzierżoniowie. Miałem upatrzoną knajpkę, zwykle mamy takie. Ale jak tam dojechać? koszmar. Ani znaku, ani drogi. Dotarliśmy na osiedle, idziemy pieszo. Na osiedlu asfaltowe chodniki, drabinki, które znam z czasów mojej młodości. Czas się tu zatrzymał. Na szczęście lokal trzyma poziom. Uwielbiam ten wzrok kelnerów i gości, kiedy lokal jest - powiedzmy o nieco podwyższonym standardzie - a my umorusani, spoceni i głodni wchodzimy. Kaczka na słodko z rodzynkami. Wyborne! Później 2 ulice dalej kawa z lokalnej palarni. Z zewnątrz nie dałbym za to ani 2 centy, ale moccha... wyborna! Tak wyborna, że następnego dnia tam wróciliśmy. Hotelik, drzemka i mecz o 21. Świetny dzień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz