Warszawa

Święta i po Świętach, spokojnie, w domu, kurowaliśmy się, alergia połączona z przeziębieniem. Ale już poszło. W miniony czwartek - Warszawa. Zamieniłem Minnesotę na Stolicę. Niech tak będzie. Pojechałem w środę wieczorem, by na drugi dzień się nie stresować. Do hotelu dotarłem o 19.30. Co dalej? Iść na miasto? Nie chce się, ale co tam będę się poddawał zmęczeniu. To tylko stan umysłu. Jeszcze pół godziny do zachodu słońca - dojdę do Zygmunta - pomyślałem sobie. Tak tez zrobiłem, aparat na szyję i w drogę. Od razu kadry, i to jakie. Jest klimat. Od zeszłorocznego spaceru z Panią po Warszawie przed wyjazdem na Sumatrę mam pełno wspomnień, wiele zakątków Starego Miasta przypomina mi tamten spacer. Ciepły niemal bezchmurny wieczór, Grób Nieznanego Żołnierza i plac obok - kapitalne chwile. Języki świata słychać dookoła, poza polskim. Dotarłem do Zygmunta, poczułem zmęczenie znowu. W oknach restauracji widzę mecz Milanu, stwierdziłem, że wracam. Inna jest ta Warszawa, niż ponad 10 lat temu, kiedy zaczynałem tu jeździć w delegacje. Bardziej pozytywna i przyjemna. Choć mieszkać bym nie potrafił, ale na street foto szuting - jak najbardziej. Krótka relacja, kilka przyjemnych zdjęć.