inny weekend

ostatni wpis zakończyłem słowem "oby", tak jakbym coś czuł... faktycznie coś czułem, ale jak to zwykle bywa nie wiem co. Mieliśmy pojechać na Morawy. Nie daleko ujechaliśmy. To były sekundy na skrzyżowaniu, nie chcę myśleć co by było pół sekundy później. Ciężkie chwile. Auta nie ma. Smutek. Trzeba się szybko pozbierać, nie ma co jęczeć, trzeba się cieszyć, że żyjemy i nic nam się nie stało. Tak bywa, choć cóż... mieliśmy pecha, że trafiliśmy na wariata za kierownicą. Weekend spędziliśmy zupełnie nie tak, jak chcieliśmy. Ale...

.

no właśnie, życie toczy się dalej. Wypatrzyliśmy trasę w Beskidach na 1.05, genialna pogoda, pojechaliśmy z Rodzicami. Oni swoim tempem, my swoim. I co się okazuje? Że Beskidy jeszcze potrafią mnie zaskoczyć. Z Juszczyny przed siebie, wystarczy przejść łąki, później po błocie i wejść na grzbiet. A później - samo dobro i piękno w wydaniu beskidzkim. Pusto i zielono. Ładujemy nasze zwichrowane akumulatory. Cudny spacer, jednak natura miała dla nas jeszcze jeden prezent - zejście niebieskim szlakiem do Bystrej. Las budzący się do życia. Myślę, że to najpiękniejsze, co Beskid Żywiecki ma do zaoferowania i nieznane i nieprzechodzone przez turystów. 

Pomógł nam ten wyjazd, przestaliśmy wracać pamięcią do koszmarów z poprzedniego dnia. Dziś jest dużo lepiej. Kiwi nie wróci na drogi, będzie inne kiwi, ale to przecież tylko rzecz, która co prawda dawała nam przez lata gigantyczne ilości frajdy, ale tylko rzecz. Kocha się ludzi, a przedmioty wykorzystuje, nie na odwrót.