Rudy - powrót

Priorytetem na długi weekend były Izery. Ale Bieszczady i Izery w jednym miesiącu? To by było zbyt pięknie. Tydzień przed planowanym wyjazdem śledziłem kilka prognoz pogody, niestety większość mówiła jedno - będzie lało. Za daleko, by siedzieć w domu. Anulowaliśmy rezerwację. Pojawił się pomysł, by jechać na procesję do Istebnej, jak od wielu lat, a później na Wielką Fatrę, oj tęsknię. Nic z tego. Parno, duszno i burze. Padło na Rudy, tu już dopięliśmy swego. W piątek z rana zapięliśmy rowery i w drogę. Przed ruszeniem w las - Sośnicowice i genialna cukiernia, kalorie, które zaraz spalimy. Jaki jest plan? Musi być plan. Trójkąt. "Tajne" lotnisko, parking, stawik Kozieławy, mała niebieska plamka na mapie obok Starej Kuźni. Było niesamowicie parno i duszno, burza wisiała w powietrzu, ale przed południem? Z parkingu ruszyliśmy na północ. Rudy pokazują swoje piękno. Duże szerokie drogi, na których można się pościgać, a kto chce poczuć las, wąskie przecinki. Byle do cienia. Przy stawiku był 2 osoby, sam zbiornik, mały, ładny, niepozorny. Dalej do Starej Kuźni. Och, ta wioska jest śliczna, odizolowana od świata. Wodopój. Jest piątek, sklepy otwarte. Drogą do Tokarni, tu nic się nie zmienia. Trochę otwartej przestrzeni pokazuje, że coś się kroi, chmury się zbierają. Naszym drugim celem jest "tajne" lotnisko nieopodal Kuźni Raciborskiej, to na drugim końcu lasu. Czemu tajne? Kilka lat temu przypadkowo trafiliśmy na to lotnisko, na papierowej mapie go nie było (dziś na openstreetmap już jest). Wyjechaliśmy wtedy do Kuźni i zaczerpnąłem języka, napotkana pani opowiedziała, że z lotnisko czasami korzystają ważne osobistości... no i tak mi się zostało, że tajne. Na lotnisku ciężko było już ustać, żar i skwar razem wzięte lały się z nieba. Ponieważ lubię powtarzalność, zaparkowałem rower, gdzie ostatnio (czyli jak zawsze), chwila na zdjęcie, picie i gaz do auta. Nie wygląda do dobrze. Auto - na drugi końcu lasu. Przydają się w takich momentach te szerokie asfaltowe drogi. Jakieś 2-3km przed parkingiem na długiej alei zaczęło grzmieć. Później lać. Ulewnie. Cóż, jest wycieczka, jest przygoda. Tak spędziliśmy pierwszy dzień czerwca.

Później rzecz jasna kafo. Mają genialną kawę Nitro, z dodatkiem azotu, lekko gazowana, podawana na zimno. Przypomina mi smakiem zimną kawę inkę, którą Mama robiła co dnia lata temu. Piłem każdego ranka... co to był za smak. Ostatecznie góry odpadły w ten weekend. Naszym celem w tym roku jest Wielki Rozsutec i Bystra w Tatrach Zachodnich. Mam nadzieję, że w czerwcu, w którym tylko 2 weekendy mam wolne (bo szkoła) uda się pojechać. Wielka Fatra, cóż, chyba poczeka na jesień.