RPA II - dzień 11 - 30.09 - Robberg Trail

Zjedliśmy super śniadanie, pan generał odpalił „jajka są z farmy, nie ze sklepu” gdy zapisywał jak chcemy zjeść jajka. Świetne miejsce mamy w Knysna, dobrze się mieszka, to dobrze się podróżuje. Dziś rezerwat Robberg, biegnie tam trasa o tej samej nazwie. Bardzo chcieliśmy ją przejść, nie długa, bo około 10km. Jednak prognozy mówiły jasno, od południa leje. Używam appki Ventusky i bardzo dobrze się sprawdza. O 10 byliśmy na parkingu w rezerwacie. Ruszamy północną stroną. Od zatoki nie wieje, widoki na skały i Ocean Indyjski wyborne. Jednak z każdą chwilą pogoda zaczęła się pogarszać. Zdecydowaliśmy się skrócić trasę, w połowie półwyspu jest taki przesmyk, więc piaskiem zeszliśmy niżej. Patrzymy na ocean, robi się ciemno, ale jeszcze podjedziemy do chaty Fountain Shack. Tylko zeszliśmy, zaczęło solidnie wiać. Piasek uderzał mocno w twarz. Doczłapaliśmy do chaty, zamknięta. Usiedliśmy na drewnianym stole patrząc na ogromne fale. Ale długo nie posiedzieliśmy, chmury nadciągają. Dla nas istotne, by nie ponieść dużych strat dziś, nie zmoknąć, bo jutro idziemy na 2 dni na Harkerville Trail. Chcemy iść wg wyznaczonego kierunku południową strona półwyspu. Pierwszy raz warunki pogodowe nie pozwoliły mi zrobić kroku. Wiatr mocno wiał, ale co gorsza piasek bił po twarzy. Nie miałem okularów, ale gdybym je włożył, piach by je zniszczył. Ultra ciężko. Jeszcze trochę nagrałem filmów, chowałem aparat i skoro nie da się pod wiatr, idziemy z wiatrem. Wracamy tą samą drogą, co przyszliśmy. Jakieś 300 metrów przed autem dopadła nas ulewa. Nie dość, że piasek mieliśmy wszędzie, to jeszcze deszcz. Ludzie w popłochu wyjeżdżali z parkingu. A my… chwilę ogrzaliśmy się w aucie i na kawę do Plattenberg Bay. Trzeba się zagrzać. To miasteczko jak na razie jest dla mnie najładniejsze podczas tej wyprawy, czytaj - najbardziej przypomina mi Antypody. Kawiarnia San Francisco Roaster, wyborna moccha. Później Checkers… sklep, jakich nie ma w Polsce. Sieciowe delikatesy. Była kiedyś Alma, ale ja Polak zazdroszczę sklepów w RPA, pod kątem asortymentu, a ten jest imponujący na wysokim poziomie, wystroju, porządku, itp. Lidle mogą się schować, Biedronki ze swoim bałaganem i podstawowym asortymentem - tym bardziej. Przyjemnie się tu kupuje. Jedziemy do startu jutrzejszego trekkingu. Dwie miłe panie z Parku Narodowego potwierdzają, że jest woda na trasie, są materace w chacie, więc wiemy jak się przygotować. Jest około 15, więc pora na obiad - 34 Degrees South w Knysna, kosmos. Steki i owoce morza. Tak wygląda ta przyjemna część Garden Route. Ale to, czego nie pokazują za często filmiki na YouTube szczęśliwców, którzy tu się zajadają małżami, to slamsy, czyli townships. Tuż za centrum Knysny przy drodze N2 rozciągają się spore obszary biedy. Mężczyzna idzie ze swoją krową, ludzie krzątają się bezładnie po tym jakby nie było współczesnym obozie. Jadąc rano widziałem dwóch mężczyzn, którzy zbierali śmieci wzdłuż autostrady, może jednak jakieś programy dające im pracę istnieją? Przykre widoki. Dysproporcje klasowe są bardzo widoczne, były widoczne i 7 lat temu. Wieczorem pakowanie na trasę, to co lubimy i mycie elektroniki po dzisiejszych piaskach.