Drugi Dzień Świąt. Jak byłem mały, wszyscy zbieraliśmy się u Babci. Dziś też bym pojechał, ale mamy to, co mamy. Do godziny 13-tej było wszystkiego po trochu, makówki na drugie śniadanie, książka, znowu komputer. Później - wyjazd. Czas się poruszać. Odkryłem Szlak Architektury Drewnianej. Znałem tablice informacyjne, ale zupełnie nie kapnąłem się, że to coś może być większego. Oczywiście zaraz chce zobaczyć wszystkie miejsca. Ale tak naprawdę jest to fajna inspiracja na zimowe dni, kiedy to w góry nie jedziemy, to warto pokręcić się po okolicy. I tak zaczynamy od Ćwiklic, kościół św. Marcina. Byłem tam! Jadąc z Rajczy do domu, nawet nie wiedziałem, że to kościół z XIV wieku. Akurat była msza i ślub. Ja maskę na noc i hop do środka. O dziwo mało było osób, czyli regulaminowo. Kolejne dwa kościoły to tuż obok Miedźna i Grzawa. Jest urok w tych miejscach, w zimowe po południe, kiedy to wioska zastyga, nic nie chodzi, nic nie jeździ i my z aparatem. Jedziemy do Bielska. Parkujemy obok Grodziska. Tak tak, jest w Bielsku Grodzisko, w końcu tam dotarliśmy. Ciekawy teren, pusty, niezabudowany, otoczony rowem przypominającym fosę. Najciekawsze jednak jest nad naszymi głowami - to już nie setki, a tysiące wron. Latających kraczących, skaczących. Niezwykłe wrażenie, szczególnie jak część z nich na sygnał pikuje. Idziemy na cmentarz żydowski przy ulicy Cieszyńskiej i Konopnickiej. Niestety zamknięty, ale ogromny. Idąc dalej podchodzimy do Domu Tkacza - ponownie Szlak Architektury Drewnianej. Zamknięty, wciśnięty w nową zabudową, a raczej to ta nowsza zabudowa okala ten zabytek. Co się okazuje - idziemy Sobieskiego i dochodzę w okolice Rynku... nigdy tu nie byłem i w końcu wiem, co jest dalej. Czuję się jak w grze komputerowej, gdzie przesuwając się swoim bohaterem odsłaniam kolejną zacienioną do tej pory część mapy. Jednak na Rynek przyjdzie dziś czas. Idziemy w prawo. Kolejna niespodzianka - w końcu widzę Studio Filmów Rysunkowych! Wiedziałem, że w Bielsku, ale gdzie? No właśnie już wiem. Liczę na kawę w Properze, jednak zamknięty. Szkoda. Jutro tu będziemy? Na to wygląda, bo cudna pogoda się zapowiada. Idziemy na Rynek, choinkę już widać z daleka. Jednak jest skromniej, niż w poprzednich latach, nie dziwię się. Na samym Rynku też skromniej, ale tłoczniej, jak zawsze. Uwielbiam to miejsce. Tak minął nam drugi dzień Świąt i całe Święta. Jeszcze jutro, niedziela. Będą góry!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz