Izery - dzień 1 - 7.11 - Przejazd i trasa na Smrk

Dziś miał być najładniejszy i najcieplejszy dzień i taki tez był. Izery! Wiele wspomnień i dopiero epidemia musiała nadejść, byśmy odwiedzili ponownie to miejsce. Dojazd świetny, początkowo mgła, lecz z czasem przechodziła w błękitne niebo. W Lubaniu wypłacam gotówkę, ustalam szczegóły wczekowamia się do apartamentu w Świeradowie. Mamy ze sobą pełne wyżywienie. Nie wiem jak z restauracjami, a o kawiarniach nie ma co myśleć. Mam ze sobą zestaw młodego basisty, młynek, filtry, lejek, ziarna... tak to jest ze mną. Przed 12 wchodzimy do mieszkania, szybkie przepakowanie i w teren. Jedziemy tuż obok, do Czerniawy. Stamtąd idziemy na Stóg Izerski. Pogoda wybitna, bezchmurne niebo. Jak się można było spodziewać im bliżej schroniska, tym więcej ludzi. Tłumik, ludzie bez masek... żal patrzeć. Co ciekawe czuję dobrą formę. Od 3 tygodni robię proste ćwiczenia w domu, pomaga mi to dbać o sylwetkę i kondycję. Widać efekty. Coś muszę robić ze sobą, bo nie wiem jak długo w domu będę pracował. Idziemy na Smrek. Tam do połowy wchodzimy na wieżę. Co za widok... Całe Karkonosze na dłoni. Schodzimy zalanym zielonym szlakiem do Czerniawskiej Kopy, znowu wieża. Znowu zdjęcia. Później już do auta. Po 16 robi się chłodno. Marzyłem o izerskich wieczorkach przy jazzie i książce. Dziś golf i mecz Bayernu z Borussią. Jest pięknie, jak to w Izerach.