BP - Dzień 15 - 8.08: Biebrza

Źle spalem. Ile razy to już tu miałem? Obudziłem się o 4. Upał, ciężko się leży. Jestem zmierzły, czy taki będzie ten dzień? Chyba tak. Nic mi nie pasuje. Długo szukamy miejsca do zaparkowania, w końcu nzajdujemy miejsce w Dolistowie. Jest gorąco, wychodzi zmęczenie. A przed nami pofałdowany szuter. O nie... Jedziemy do Kopytkowa, nie ma śladów pożaru. Muchy gryzą niemiłosiernie. W dżungli w Sumatrze tak źle nie było, jak tu. Na Biebrzy jest dramat. Ratuje nas od upału sklepik obwoźny, dojeżdża tu 3 razy w tygodniu. Skoro puszka Pepsi kosztuje niecałe 3 złote, ile oni na tym zarabiają? A jednak jeżdżą i dostarczają ludziom mieszkającym w odległych zakątkach prowiant. Pytamy lokalki jak radzić sobie z ta plagą gryzących latajacych owadów. Wzrusza bezradnie rękami, "po prostu nie wychodzić" powiada. Dojeżdżamy do rzeki Netta, która wije się, krowy się pasą na brzegu, woda jest czysta. Bajka. Dojeżdżamy do kładki w Sosnowie. Jak tu zrobić zdjęcia? Wchodzę na łódkę przycumowaną do brzegu, by uchwycić lepiej bieg rzeki, a raczej kanału. Zawracamy. Choć minął od tamtego dnia miesiąc, nadal to pamiętam, jak ciężko się kręciło. Trudny dzień. Końskie muchy siadają, gryzą, krew płynie. Straszne. Jemy dobry obiad w Mońkach. Znowu powrót po latach. Mała knajpka założona przez młodych ludzi, bardzo proste menu, prosty wystrój, ale dania robione z serce. Co tu dużo trzeba - wyicąg kucharz - właściciel kawałek mięsa z zamrażarki, trochę przypraw, smażenie, gotowanie i proszę bardzo. Dobre. Wieczorem się pakujemy i jutro wyjeżdżamy do domu.