Z naszej wyprawy BP literka B się kończy dziś. Żal odjeżdżać. Nie tęskno za lokalem, tęskno za okolicami, które bardzo polubiłem. Kto wie, może jeszcze w tym roku tu wrócimy. Rano wyjeżdżamy z Ustrzyk, jedziemy na północ. Słuchamy radiowej Jedynki, w której dominuje temat numer jeden - Powstanie Warszawskie. Jak co roku wrażenie robią relacje Powstańców. 3 godziny jazdy mija bardzo szybko. Zatrzymujemy się w malutkiej osadzie Łążek Ordynacki. Po naszej ostatniej wyprawie na Roztocze, nie możemy się nie zatrzymać, bo to niezwykła kraina. Ruszamy po 10tej na rowerze. Pierwsze wrażenie mizerne. Przygotowujemy się do wyjazdu na rowerach, dwie dziewczyny wyjeżdżają na koniach z lasu, pozdrawiam, bez odzewu, nawet nie spojrzą. Jedziemy w las. Świetna droga asfaltowa. W pewnym momencie dostrzegamy ścieżkę w las w rezerwacie Łąka. Prawdziwa przygoda jest tuż obok szlaku, wjeżdżamy. Insekty i owady gryzą. Podjeżdżamy pod stawy, jest tam osada rybacka, domek pusty dziś i stawy w środku tego kompleksu leśnego. Niebywałe. Jak to było w okolicach Zwierzyńca, mijamy miejsca upamiętniające przelew krwi w tych rejonach w minionym wieku i jeszcze wcześniej. Niebywałe, ile tu walk stoczono. Ciekawa osada Lipowiec, jeden lub dwa domki, ktoś tam mieszka. Żadnego turysty. Osada Kochany, również krwawa i jednocześnie bogata historia z drugiej wojny światowej. Dzisiejszy dzień sprzyja odwiedzaniu takich miejsc pamięci. W Kochany jest również zoo, wielki wydaje się prywatny teren, ogrodzony i jeszcze powiększany. Kto to kupuje i po co? Dzieje się w lesie. Ostatni hit dnia w tych rejonach - Imielisty Ług, rezerwat, bagna, jezioro. Lilie na wodzie i piękny las dookoła. Mijamy kolejne ciekawe miejsce - monument mówiący, że drogą, którą jedziemy biegła granica między zaborcami. Grzechem jest spieszyć się w tych lasach. Nam niestety spieszno, chcemy jeszcze pochodzić po Lublinie. Nigdy tam nie byłem.
Po godzinie jazdy wczekowujemy się w hotelu, bardzo przyjemnym, blisko rynku. Oczywiście wiemy już gdzie zjemy, co zjemy i gdzie popijemy kawą. Grunt to dobry plan. Kaczka wybitna, latte z ziaren Gwatemali - wybitne. Wchodzimy w centrum Lublin. Tłum i ścisk. Tylu ludzi, to ja od tygodni nie widziałem. Co za miasto! Pałac na pałacu, robi lepsze wrażenie niż Kraków. Dawno już nie robiłem street photo, a tu jest mnóstwo okazji. Trzeba się rozglądać, bo podejrzanych typów jest sporo, widać to gołym okiem. Szkoda, że to miasto jest tak daleko i kompletnie nie po drodze. Pozostaje nadzieja, że ogromna budowa S19 szybko się zakończy i nieco łatwiej będzie dojechać. Lublin robi świetne wrażenie i dobrze się w nim czuję. Jutro zmierzamy w kierunku Białowieskiego Parku Narodowego. Wielki powrót po 4 latach. Oby pogoda i zdrowie dopisało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz