Świętokrzyskie - dzień 1 - Bieganów - Włoszczowa - Bieganów

Przez koronę jeździmy tam, gdzie zwykle byśmy nie pojechali. Co prawda nocleg w tych rejonach zarezerwowaliśmy już zimą, myśląc, że to łódzkie. Ale dobra, nie ma co narzekać. Magia zaczęła się za Zawierciem. W głośnikach Jacek Person i jego golfowy podcast (muszę kupić iplę, bo PGA wraca już w czwartek), a powoli budynki zanikają, ustępując miejsca lasom i polom. Podjeżdżamy pod dworek, pakujemy picie, siadamy na rowery i w drogę. Tuż za dworkiem zaczyna się kolejna magia - sielankowy klimat Świętokrzyskiego. Łąki, pasa się krowy, przestrzenie! Od wioski do wioski. Cóż tu pisać więcej? Czas płynie inaczej, ludzie ogarniają swoje dobytki, doglądają pól. Żar leje się z nieba. Najmniej przyjemny punkt wycieczki, to Kozia Wieś, gdzie trwa budowa wiaduktu nad torami, jakoś tak nie spasowało. Pogoda się popsuła na dodatek. Plan był taki, by zjeść we Włoszczowej. jedziemy. Wszystko zamknięte, ludzie bez maseczek. Na głównej drodze stoją jeszcze chatki drewniane pamiętające hoho sporo. Ma to swój klimat. Biednie, ale klimatycznie. Jest otwarta pizzeria. Zamawiamy obiad, jemy i ruszamy w dalszą drogę. Nogi bolą. Odwiedzamy jezioro Klekot, gdzie miejscowi nie tylko łowią ryby, ale z czymś do picia i przyjacielem/przyjaciółką się zjeżdżają, by mile spędzic czas. Takie lokalne miejsce przyjemności. Tuż przed dworkiem zatrzymujemy się w polu. Złota godzina, my padnięci, ja montuję sprzęt makro i oddaję się przyjemnością szukania robali i patrzenia im w oczy - dosłownie. Pani siada i czyta książkę. Słońce z wolna zachodzi, dookoła szumią tylko kłosy. Co za klimat! Po wczekowaniu właściciel pokazuje nam dworek i opowiada historię. Jest wspaniale! 

Tak minęła sobota, 6.06.