Powrót do Ustronia - Dobka - Równica

dobry okres na powroty do korzeni. Ten weekend taki miał być i był. W miejsce pełne wspomnień z dzieciństwa, co róg do wspomnienia, tu był Pewex, tam kiosk Ruchu, tu to czy tamto. Tydzień pracy skończony z radością i dobrymi wieściami. Padłem. Ale w końcu pierwszy weekend wyjazdowy w tym roku. Autem podjeżdżamy do Dobki w sobotę, po drodze robiąc zakupy w ogrodniczym. Idziemy na dziko do szlaku niebieskiego. Zaskakujące ile jeszcze śniegu w górach. Idąc powtarzamy materiał o Sumatrze. Ze smutkiem stwierdzam, że nie działa już prywatne schronisko na Orłowej. Byliśmy tam - ja wiem - 15 lat temu? Tu dzieją się rzeczy niezwykłe. Nie wzięliśmy dużo picia - no bo co tam będziemy pili, będzie schronisko, to się napijemy. Guzik prawda. Dawkujemy każdy łyk, a tu sucho. Marzy nam się woda... wtem! Cud! Na drodze znajdujemy nową, fabrycznie zamkniętą małą butelkę mineralnej! Nie wiarygodne. nie pierwszy raz się takie rzeczy mi przydarzają. W RPA marzyłem i wierzyłem, że podczas burzy przyjedzie po nas biały samochód i przyjechał!. Chyba po raz pierwszy docieram na szczyt Równicy. Jak byłem mały, to myślałem, że schronisko (które już jest nieczynne, a mam żywe wspomnienia) to koniec świata i tu jest szczyt, no bo równo jest. Ze szczytu ładny widok na północ, zdjęć nie robiłem, bo miałem akurat manuala Cosina 35mm, którego wziąłem na testy. Schodząc spotykamy się z Rodzicami i tak już spędzamy resztę dnia. Wieczorem karty, spotify i dobra zabawa.