Smutny weekend

Życie pisze niesamowite scenariusze. Dylemat, który miałem ostatnio, który gdzieś tam trapił mnie (i nadal to robi) ponad tydzień temu w ostatni czwartek spadł na daleką odległą pozycję... Czwartek informacja, piątek już szok... są rzeczy ważne i najważniejsze. Odeszła osoba nieznana nam bliżej, obca, ale jednocześnie stała się dla nas bliska. "Cofanie do tyłu". Nie było jakiegokolwiek klimatu, by jechać w góry czy coś zwiedzać. Palcem po mapie, krótka trasa w niedzielę rano, by przewietrzyć mózg od gigantycznej ilości procesowanych informacji i nabrać może jakiegoś dystansu do tego, co się dzieje. Piątek 10.08 zapamiętam do końca życia. Dziś, teraz, wraca - powoli - normalność.