Krawców Wierch ze Słowacji

Pogoda nie zapowiadała się najlepiej, miało być pochmurno i tak było. Niemniej lepiej wyruszyć w plener niż siedzieć w domu. Wybór padł na Krawców Wierch, ale nieco inaczej, ze Słowacji, nie z Novotu, ale z małej wioski Mutnanska Piła. Diabeł mówi dobranoc w tym rejonach. Dzicz. Idziemy poza szlakiem w kierunku niebieskiego szlaku biegnącego granicą. Mnóstwo śladów, i pytanie - czy to niedźwiedzia ? Moim zdaniem - tak. Uwielbiam chodzić na dziko, czuje się prawdziwe góry. O dziwo śniegu jest dość sporo, jakieś 20-50 cm. Nie było większych problemów, ze znalezieniem bacówki. Nowi najemcy bacówki robią porządki. Czysto i schludnie. Zupełnie inaczej niż na Rycerzowej. Spędzamy tam pół godziny i idziemy dalej na północ. Po godzinie drogi decydujemy się iść na wschód do drogi. Kolejne ślady zwierzyny, od saren, przez wilki, lisy do niedźwiedzia, choć przy tym ostatnim Pani toczy ze mną zażarty spór. Jest polana, idziemy. Za chwilę stajemy jak wryci, odcięta głowa krowy leży sobie, obok odcięte racice, tyle z niej zostało. Dzikość. Jakieś 10 minut dalej przy potoku Pani znajduje pułapkę na zwierzynę, taką prymitywną, którą Bear Grylls zastawia w dziczy, ale ta jest na dużego zwierza. Dzikość. Udana wyprawa. Było warto i z pewnością warto tu wracać, nie koniecznie pieszo, sporo tras rowerowych dookoła. Ile takich miejsc jest na Słowacji ? Pewnie sporo, gdzie nikt cywilizowany nie zagląda, a lokalsi uprawiają jak widać najróżniejsze sporty.