Izery - dzień 4 - 10.11 - Hala Izerska

Wczoraj wieczorem był klimat, siedzieliśmy do późna, jazz sączył się z głośników i wtedy, kiedy naprawdę brało mnie spanie, położyłem się. Rankiem jeszcze pobawiłem się zegarkiem i appką, dzięki której go dokonfigurowałem. Dziś pierwszy sprawdzian nowej zabawki. Ruszamy czarnym szlakiem zaraz za Świeradowem. Jest mglisto, zimno, ubrany w kurtkę kuśtykam. Wczoraj w prawej łydce złapał mnie skurcz, rano podobnie, no i boli. Czas zrobić sobie przerwę, ale to jutro. Idziemy wspaniałym lasem, ale na północnym zboczu. Mokro, zimno, jednak pięknie. Wreszcie wychodzimy na czerwony szlak... tu są prawdziwe Izery. Słońce świeci, błękitne niebo. Kilku biegaczy tu i ówdzie. Chwilo trwaj, chciałoby się zatrzymać ten moment, ale dzień jest krótki i taki stan potrwa do godziny 14. 

Żółtym szlakiem dochodzimy do chatki Górzystów. Pusto, cicho, jakże inaczej, niż w lipcu, jak byliśmy tu na rowerach. Teraz można delektować się pięknem tego miejsca. Przed chatką siedzą 3 osoby. Zakładamy maseczki i wchodzimy do środka. Byłem tam raz, 12 lat temu. Tysiące książek, jedna kobieta siedzi w kącie o coś czyta. Na zapleczu inna kobieta zamiata i coś nuci pod nosem. Co za moment... Pan za ladą pyta co podać. Coś z jagodami? Tradycyjne naleśniki? Jasna sprawa. Siadamy w drugim kącie i patrzymy, kontemplujemy to miejsce. Jest wyjątkowe i to o tej porze roku. Naleśniki wyborne. Na zewnątrz popijamy herbatę, robimy zdjęcia wpatrując się w Izery i Karkonosze w oddali. Jakiś kolarz przyjechał, poprosił o zdjęcie i pojechał. Idziemy dalej żółtym, co chwila zerkam na zegarek, ciekaw jak się spisuje. A spisuje się tak, jak ta pogoda. Wyśmienicie. I choć ze zdrowiem wszystko dobrze, to z ciekawością przyjmuję informacje o aktualnym tętnie, krokach, tlenie we krwi... Cóż mogę jeszcze napisać o takim dniu? Chyba tylko tyle, że niemal punktualnie o 14 powiało chłodem, jakby słońce zamiast grzać, zaczęło chłodzić. Ale tak tu jest, o 12 słońce jest w zenicie, jest umiarkowanie ciepło, a z każdą minutą robi się zimniej. O 15 już temperatura bliska zera. Schodzimy niebieskim na północnym zboczu, otacza nas gęsta mgła. 21km dziś. Ponad 70km w 4 dni. Łydka boli, oj boli. Jutro sobie zrobimy przerwę, potrzebna nam jest. Chętnie przejdę się do części zdrojowej Świeradowa. Wieczorem, to kawa, jazz, książki.