Rwanda/Uganda - dzień 25 - 2.12 - Rwanda village photo session: Rwamgana & Muhazi

Zdecydowaliśmy się zostać jeszcze jeden dzień dłużej w Rwamgana. Po co jechać do Kigali? Zdecydowanie więcej interesujących dla nas rzeczy znajdujemy w małych wioskach niż w stolicy. Idziemy po śniadaniu pochodzić po tych wioskach. Zobaczyć codzienne życie ich mieszkańców w poniedziałkowy poranek. Ludzie w Rwandzie są bardzo sceptycznie nastawieni na pozowanie do zdjęć. Pozostają mi dwie opcje - prosić o zgodę i strzał z biodra. Tak też robię. Po drodze mijamy różne zawody - krawiec, szewc, elektronik, naprawiacz rowerów. Krawców jest najwięcej. Pracują na ulicy lub w małych budkach. Nie wszyscy godzą się na zdjęcia. Ludzie zerkają na nas, więcej na Panią. Jednak mimo sprzeciwów na zdjęcia, nie czujemy się tu źle, bardzo pozytywny klimat i spokojne miejsce. Są tez tacy, którzy chcą pieniędzy za zdjęcia. Nie płacę, choć czasami korci. Po godzinie mamy obchodzone całe miasteczko. Podjeżdżamy do Muhazi. Z głównej drogi jedziemy jeszcze kilka minut, by później zostawić auto z boku drogi i pieszo podziwiać rwandyjską prowincję. Tu jest ciekawiej. Jakiś dzieciak zaraz do nas:
- Mojning, money - jedyne dwa słowa, które chyba zna. Może jeszcze muzungu.
Na tym terenie, to norma. Biały, daj kasę. Czy to starszy, czy młodszy - money, money. Najczęściej to słyszymy. Idziemy do końca drogi, gdzie ma być jakiś hotel. Istotnie, jest. Duży i pusty. W recepcji pusto, w restauracji znajduję jedną osobę. Czarne chmury się intensyfikują. Pada. Bierzemy po coli i czekamy. Obowiązkowo ze słomką. Wychodząc jeszcze bardziej się rozlało, przeczekujemy deszcz w budce strażnika. Wioska zalana, droga nie do przejścia. Na szczęście znajduje się jeden lokals, który przez podwórko sąsiadów pokazuje nam drogę. Jesteśmy niewątpliwie atrakcją dnia, jeśli nie roku. Mimo hotelu, turystów jest mało, a białych - jeszcze mniej. Wracając do hotelu zatrzymujemy się w innym hotelu, gdzie pijemy kawę i jemy lunch. Na kawie planujemy spacer po Kigali, cup tasting w Polsce i gdzie wybierzemy się zimą. Na lunch wreszcie dobra krowa. Popołudnie już w hotelu - czytelnicze, mamy co czytać. W pokoju odkrywam spore pogryzienia, na moim ciele. Przypuszczam, że to wczorajsze tse-tse.

Jutro zamykamy naszą pętlę przyjeżdżając do Kigali. Wylot za 3 dni.