Rowerem za Częstochową

Pierwszy września, na weekend nie pojechaliśmy, chcemy trochę pomieszkać. Weekendów w tym roku było naprawdę sporo. Do tego mam nadzieję na Tatry rodzinnie w drugiej połowie września. Chcemy sprawdzić nowy kawałek autostrady, więc za Częstochowę. Mapa, kawa, jest plan! A więc ruszamy skoro świt. Wilkowiecko, mała mieścina, tam znajdujemy placyk, na którym parkujemy nasz bolid, zrzucamy rowery... i już czuć żar z nieba. Ostatni weekend wakacji, ostatni dzień, kiedy tak się pocimy w Polsce w tym kraju. Jedziemy. Punkt pierwszy - Danków. Ruiny zamku bastionowego z XV wieku. Ogromny mur! Lewy brzeg Liswarty, która jest na naszej poczekalni do przekajakowania. Kilka słów o okolicy, podobnie zresztą jak Częstochowa - jest brzydka. Ta brzydota będzie się objawiać pod koniec dnia, kiedy zmęczeni będziemy wracać do auta. Częstochowa, poza okolicami klasztoru jest - tak uważam - brzydka. Tu ten nieład bije po oczach i powoduje, że po prostu źle się czuję. Bieda naprawdę może być ładna i "przykryta" jakimś takim schludnym porządkiem choćby architektonicznym. Tu tego nie ma. W Rębielicach jedziemy nad Liswartę - ładna czysta rzeka. Później północ, byle do Warty. Krajobraz zmienia się na lepsze po wjechaniu do miejscowości Węże. Tak, to chyba już łódzkie. Tam mają takie dzikie nazwy. Jedziemy przez pola, małe wioski, w których ludzie mają swój ekosystem, są grzeczni, witają się z przyjezdnymi rowerzystami. Jednak zanim Węże, był rezerwat Szachownica i jaskinie. W życiu bym nie pomyślał, że takie rzeczy są w woj. Śląskim. Żeby było śmieszniej, po środku jaskiń i lasu, w którym się znajdują, upatrzyliśmy namiot i parkę, która tam pomieszkiwała. Ciekawa musiała być noc - a jak coś z tej jaskini wyjdzie? albo ktoś... Jedźmy dalej. Warta! Pierwszy raz nad rzeką. Ale tu ładnie. Łagodny brzeg, ponieważ mam keeny, wskakuję do wody, czysta rzeka, piaszczyste dno, płytko, pięknie! Warto, bardzo warto. W Bobrownikach - jak się dowiedzieliśmy - miał być sklepik otwarty. I był. Lokalne menelki są stałą klientelą, piwko schodzi na pniu w tak upalny dzień. Uzupełniamy płyny i wlewamy w siebie hektolitry różnych wód, ale co jest odkryciem w tym roku - 4move i oshee najczęściej popijamy. Później kierujemy się w niemniej ciekawe miejsca - Żabi Staw, który nie ma wody, ale jest klimatycznie. Zaraz za nim dobrze oznakowana - Góra Św. Genowefy. Jak ja lubię takie perełki! Roztacza się tu widok na Wartę i jej szeroki brzeg zarośnięty sosnami. Tu zawracamy jadąc najpierw na zachód wzdłuż lewego brzegu Warty. O dziwo, jest czysto i ładnie, w przeciwieństwie do Odry. Wieś Kluski! Co za nazwa. Niemal na każdym domostwie wisi wywieszka - sprzedam. Czy to dom, czy działkę. No bo co tu robić, z czego żyć? Tam nic nie ma. Czas, jak zwykle, płynie szybciej po 12-tej. A my jeszcze chcemy do Kafo do Gliwic. Parzymiechy, kawałek Krzepic i na wschód do auta. Znowu brzydota. Weźmy takie Iwanowice Duże - lata temu ktoś remontował drogę, kostka brukowa została wyjęta, ale do dziś już nie założona na swoje miejsce, tak, że z ziemi wyrastają już chwasty. We wtorek miałem być na Zarządzie, więc jadąc układałem sobie w głowie po angielsku co miałbym mówić. Dziś gdy to piszę, wiem, że spotkanie będzie dopiero za 2 tygodnie, więc mam czas. Dotarliśmy do auta, padnięci, ale zadowoleni, bo ładny kawałek świata przejechaliśmy i mimo tej brzydoty - było warto. Uwielbiam jeździć z wioski do wioski, likwidują czarną plamę na mojej mapie świata. Rok temu ani bym nie pomyślał, że tu będę się zapuszczał. A teraz - to mam ochotę dalej i dalej jechać. Na obiad wjeżdżamy do burgerowni w Kłobucku, szału nie ma, ale głodni nie wracamy. Jest ciepła woda w kranie, można się odświeżyć. Do Kafo wpadamy 20 minut przed zamknięciem, frappe... strzał w dziesiątkę. To był dzień!