Sopot

dziś tam, jutro gdzie indziej. W sobotę 15.06 przyjechaliśmy spod Babiej, a 17.06 rano już byłem w pociągu do Sopotu. O wyjeździe do Sopotu wiedziałem już dawno. Służbowy wyjazd. Ale jakoś tak nie myślałem dużo o tym, nie mój kierunek, nie mój klimat. Aż w końcu nadszedł ten dzień. Pociągiem z południa Polski, Pendolino. Coraz trudniej przychodzą mi samotne podróże. Bez Pani. Zanim wsiadłem do pociągu posiedziałem jeszcze chwilę na dworcu, popijałem kawę, obserwowałem ludzi. W inny dzień nie ma ma to czasu, biegnie się do pracy. Pociąg. Do Warszawy więcej ludzi i widoki ładniejsze. Jednak to nie wczasy, pracuję podczas podróży. Pogoda ładna. Za Warszawą teren bardziej pofałdowany, więcej też jest jezior. Z Sopotu spacerem do hotelu. Przy samej plaży. Poszliśmy z ekipą na dorsza. Później praca, tak bywa. Kolejny dzień upływa w ten sam sposób. Tak się złożyło, że rodzice 100km ode mnie wypoczywają, więc przyjechali do mnie. Czas wolny od 18.30 we wtorek spędziłem z nimi. Spacer wzdłuż plaży, herbata, rozmowy. Wyszło nam, że ostatni raz byliśmy nad morzem razem 19 lat temu. Niezwykłe. I niezwykły ten czas wspólny. Później kolacja z ekipą. Dobre jedzenie w tym Sopocie. Czuję się zmęczony. Późny wieczór spędzam z całym zespołem na plaży, siedzimy, gadamy, widzę kilka kadrów, robię zdjęcia. W łóżku padam, nawet nie wiem, kiedy usnąłem. Wtorek i środę rano spędzam biegając wzdłuż plaży. Powrót z Sopotu niemniej pracowita. Lunch w Warsie i do roboty. W domu padłem, do tego jeszcze ból głowy... Tak minęły 3 dni w Sopocie. Dodam jeszcze, że w hotelu było akwarium, 1700 litrów z Malawi. Marzenia odżyły.