Tatry! po raz pierwszy...

i ostatni w 2018 roku? no właśnie, co z tą pogodą. W tym roku to jest jakiś koszmar. Długo myśleliśmy, gdzie tu jechać. Booking.com pokazywał na Słowacji, że 97% lokali jest zajęte... kilka telefonów "międzypaństwowych", wszystko to samo, zajęte. Mówię Pani - wiesz co, jak to wszystko ruszy do domów w niedzielę, to my się nie wydostaniemy stamtąd. Pani rzuca hasło - jedźmy do Zuberca... bingo! to jest myśl. Spanie w Polsce, w Korbielowie, rano podjazd do Zuberca, Tatry Zachodnie i powrót do Polski. Kilka telefonów później mieliśmy już 2 pokoje zabukowane, zabieramy rodziców, na wspólny weekend. Piątkowy wieczór siedzimy już w aucie spakowani i ruszamy do Korbielowa. Śpimy w dużym domu z lat 80-tych, czasy świetności ma już za sobą... ale cóż, jest spanie i ciepła woda w łazience. Nie jest źle. Sobotni poranek, pobudka o 6, o 7 wyjazd do Zuberca, parkujemy "tam gdzie zawsze", pełna kultura, 3 ojro bilet, parking ogromny, pełno miejsca, czyli - Słowacja. Rodzice swoim tempem, a my swoim. Mam apetyt na Rohacze, ale po ilości aut na parkingu można wnioskować, że będzie tłumik, a to jest ostatnia rzecz, którą chcę w górach. Tatliakova Chata, kubek kofoli i w górę, dobrze idzie się na Zabratową Przełęcz, zakosami. Tam - tłumik. Siadamy, jemy, zmieniam obiektyw na tele... i zaczyna się poezja. W wysokich górach traci dla mnie sens strzelanie z szerokiego kąta. Dobry zoom ma moc i pokazuje piękno gór. Z przełęczy już godzina na Wołowiec, nasz cel. Na Rohaczach - tłumik. Kolejka na łańcuchach, żal i strach patrzeć. Krywań, Giewont, Rohacze, część Tatr Zachodnich i Niżne majaczące gdzieś w oddali. Piękny widok. Schodzimy do auta w jakieś 2-3 godziny. Wspólny obiad w Zubercu, żeberka mogłyby być ciut cieplejsze, ale i tak nie można narzekać. Dzięki wyprawie myśli nie uciekają w ciemną stronę. Trzeba szukać pozytywów w życiu. Pokora i modlitwa, czyny, nie słowa, to nam pomaga. Wieczorna nasiadówka, karty, wspólnie spędzony czas z najbliższymi. Piękne chwile...

Niedziela, to walka z upałem. Nie ma gdzie się skryć. Krótki spacer w okolicach Jeleśniej, skok nad rzekę i do domu. To był weekend. Udany! no i w końcu Tatry. Może przed Sumatrą jeszcze uda się raz pojechać?