Streets of Žilina

niedziela 22.07, w nocy obudził nas deszcz. Mamy mieszkanie na poddaszu, ładne, jak na słowackie standardy - extra, jak na moje - nie do zaakceptowania. Ale i tak uwielbiam ten kraj. Co robimy? Rano przy śniadaniu decydujemy, że jedziemy w stronę Polski, poszwędamy się po Zilinie. Zawsze objeżdżamy, przejeżdżamy, nigdy nie weszliśmy w głąb miasta. Jest 10, idziemy do Down Town, akurat zaczynała się msza w Katedrze, weszliśmy. Rynek, cicho, miło i spokojnie. Mnóstwo knajpek, weszliśmy do jednej na kufelek. Coś przyszło na maila, promocje w 8a. Kilka klików dalej miałem kupione keeny, cudowne buty, moje obecne to z kolejnego urlopu już raczej nie wrócą. Co prawda kafejka, którą upatrzyliśmy była zamknięta, weszliśmy gdzie indziej. Kawa, siedzenie, obczajanie i w dalszą drogę. Nie sądziłem, że ta Žilina jest taka fajna od środka. Bo z zewnątrz... szkoda gadać. Wjechaliśmy do Polski, podjeżdżamy pod ścieżkę na Rachowiec, leje. Nic z tego. Ruszamy do domu. Fajny dzień, fajny weekend. Minął tydzień, prawie, od tamtych dni. Ciężki tydzień, ale wychodzę na prostą uświadamiając sobie, że pewne zmiany są nieuniknione. Cóż...