Podlasie - dzień 22 - Kruszyniany II !

Powrót do Puszczy Knyszynskiej. Tak, wygospodarowaliśmy jeden dzień i decyzja prosta - Tatrska Jurta i manty. Podjeżdżamy do Jałówki i kręcimy na północ do Kruszynian. A Pan Gospodarz ostrzegał, że trasa extreme. Miał chłop rację. Jedziemy wzdłuż granicy z Białorusią, jak widać na mapie. Horror. Niemal całą drogę szutr, piach, no i te fałdki. Trzepie niemiłosiernie. Pola, las. Widoki, do których przywykliśmy. Bobrowniki i kolejka tirów. Nogi bolą, ale chcę się robić zdjęcia. Docieramy do Jurty, manty są genialne, syte do tego stopnia, że wieczorem jemy już tylko owoce. Czy już pisałem, że w tych wioskach czas się zatrzymał? Pewnie tak, więc potwierdzam. Każdą napotkaną osobę pozdrawiamy. Są i patrole graniczne. Do tego też przywykliśmy, jest to coś normalnego. Dziś w kombinacjach damsko-męskich. Czasami pojawia się i piesek. W innym przypadku jedzie quad, pan strażnik prowadzi, pani blond strażnik wygodnie siedzi za nim. Widok interesujący. Ta para z pieskiem zapytała mnie skąd i dokąd, jak tylko wspomniałem Kruszyniany, od razu wiedzieli, że na lunch tam jedziemy. Pytam co ciekawego w okolicy, nic, turyści na rowerach - usłyszałem w odpowiedzi. Naprawdę sympatycznie rozmawia się. Skoro o patrolach mowa, jak tylko para z quadem nas minęła, usłyszeliśmy odgłos helikoptera, co ciekawe nadleciał nad naszą pozycje, lekko się obniżył i odleciał. Powrót jest naprawdę męczący i bolesny, a pogoda nam sprzyja. Upał. A my jeszcze do ruin kościoła, drugi raz na tej ekspedycji. Warto, piękne miejsce. Tym razem starszego pana nie było. To był jeden z najtrudniejszych etapów w naszej rowerowej karierze, nawierzchnia i zmęczenie daje znać o sobie. Jutro ostatni wypad w Puszczę, będzie smutno.