Podlasie - dzień 5 - Czerwone Bagno

Dziś wg planu najbardziej oczekiwany dzień na Biebrzy - Czerwone Bagno. Od rana dyscyplina, 6.30 pobudka, 8 wyjazd, 9 rozpoczynamy marsz. Już w Dolistowie na moście zatrzymaliśmy się, popatrzeć na Biebrzę. Zawiał wiatr. Poczułem się jak w Nowej Zelandii. Nie da się uniknąć porównań do Antypodów. Jest po prostu pięknie. Jak na polskie warunki, genialnie. Absolutny top. Dojeżdżamy do Kopytkowa, wioska na końcu świata. Piękna. Kilka domów. Idziemy. Przed nami ściana deszczu, a miało nie padać. Zaczynamy żółtym szlakiem do parkingu niedaleko Góry Nowy Świat. Trasa wiedzie przez łąki, bardzo podobne łąki, do tego stopnia, że jak ja się zatrzymuje, Pani się zbliża, to całe podłoże dosłownie się rusza pod wpływem wody, która jest tuż pod ziemią. Idzie się jak po mokrej gąbce. Później jest tylko ciekawiej, raz sipi, raz wieje, podchodzimy pod Górę Wilczą. Stąd rozciąga się widok na okoliczne bagna, nic, żadnego zwierzęcia. Idziemy dalej, nawierzchnia raz piaszczysta, raz trawiasta. Grzybów co nie miara, można robić zdjęcia do atlasu. Co chwila zmienia się też las. Nie ma nudno. Na Dziale Kumkowskiego stoi wieża widokowa, której nie mam na mapie. W oddali widać ciągnik i pracujących na łąkach ludzi. Gdyby nie regularne koszenie, kto wie, czy byłyby tu jakieś bagna. Stąd idziemy zielonym szlakiem przez las i tuż obok ogrodzonego obszaru. Dochodzimy do drogi rowerowej, po której mogą też się poruszać pojazdy mające zezwolenie. Tu czerwonym szlakiem zmierzamy już do samochodu. Robimy skok w bok na torfowisko wysokie, co prawda bagna zarosły, ale torfowisko jest i tętni życiem. Długa droga, jednak jest co podziwiać. Są i barcie, są wielkie dęby nazwane od imion zasłużonych Biebrzy ludzi. Pogoda jest coraz lepsza, a jak jest słońce, są i dobre zdjęcia. Po ponad 20km docieramy do auta. Nie doceniliśmy szlaku, zbyt mało jedzenia zabraliśmy. Wziąłem ze sobą duży plecak, który normalnie noszę w góry, dzięki czemu mieliśmy jedną pelerynę. Obuwie? Tylko sandały keen wodoodporne, inne obuwie się nie sprawdzi. Wracając robimy przerwy wzdłuż Biebrzy, nie da się normalnie przejechać obok tak pięknych rejonów. Co za dzień!