Tatry Niskie - Chabenec i Durkova

Wreszcie jest pogoda, jest niedzielny poranek, 7 rano. Startujemy z maleńkiej wioski Magurka. Najpierw zielonym szlakiem nabieramy wysokości trawersując zbocze, dochodzimy do głównej grani Tatr Niskich, jest cudownie, połoniny, zieleń i silny wiatr. Kładziemy się na chwilę wśród kosodrzewiny by trochę odsapnąć i po prostu pobyć ze sobą i przyrodą. Najpierw idziemy na Chabanec, jakaś godzina drogi. Gdyby było więcej czasu, poszlibyśmy dalej do Skałki, ale to zostawiamy na następny raz. Jest trochę osób na szlaku, ale daleko do tego, by mówić o tłumach. Znowu przerwa. Ze smutkiem stwierdzam, że tzw. turyści robią sobie ubikację tuż obok szlaków na otwartej przestrzeni, jaka jest na grzbiecie Tatr Niskich. Dramat. Tu - w bezpiecznym miejscu - krótka drzemka z widokiem na zachodnią część Tatr i kawałek Tatr Wysokich z Krywaniem i Rysami. Widać dziś wiele, jest i Siwy Wierch, jest i masywny Wielki Chocz, gdzieś tam w dali majaczy Pilsko i Babia.... a po lewej w dali Mała Fatra. Czego chcieć więcej ? Ta melancholia trwa jakieś 30 minut, trzeba iść. Dziś wieczorem finał Euro, a trzeba jeszcze dojechać do domu. Podchodzimy na Durkovą, bardziej chyba dla formalności, żeby "zaliczyć" szczyt, który nawet nie jest oznakowany i schodzimy do auta. W Magurce jest Chata o tej samej nazwie, tam mieliśmy zarezerwowany nocleg w czerwcu, który odwołaliśmy z powodu pogody, kofola, chwila przerwy i w drogę. Obiad u Niedźwiedzia - genialne restauracja w Węgierskiej Górce i po 6 godzinach dotarliśmy do naszej przystani. To był dzień. To był weekend, w końcu w górach.