Czerwonym szlakiem: Beskid Sądecki - powrót po latach

działo się. Oryginalny plan - wiadomo - Tatry. Patrzymy na booking.com - nie ma wolnego lokalu w sensownych cenach, prognoza pogody mówi, że może popadać. Jeździmy po mapie, pierwsze kroki oczywiście na zachód, Jeseniki, Sudety, nie bardzo. Przeglądamy nasze zapiski z zimy dot. planów, pojawiają się Pieniny, Pani mówi - może Beskid Wyspowy, eeee - bum! Beskid Sądecki! Ostatnio przeczytałem genialny wpis na blogu o mini-przygodach (mikropodróżach - zwał jak zwał). W tym klimacie postanowiliśmy jechać właśnie w Beskid Sądecki. Znaleźliśmy świetny pokój w willi, no i pojechaliśmy w miniony piątek po pracy. Ostatni raz byliśmy tam z 6 lat temu, teraz powrót. Podróż minęła bardzo szybko, nie miałem pojęcia jak bardzo rozwiniętym i doinwestowanym miastem jest Nowy Sącz. Jakie tłumy chodzą po Krynicy Zdroju i jak przyjemnie (czytaj - pusto, cicho i spokojnie) jest tuż obok - w Muszynie. W planowaniu tras pomógł nam nieoceniony i genialny wręcz przewodnik wydawnictwa Bezdroża, taki z przekrojami tras. Wzięliśmy 2 trasy. Pierwsza w sobotę, dłuższa. Podjechaliśmy autem do wsi Złockie, skąd zielonym szlakiem zaczęliśmy się wspinać na Jaworzynę Krynicką. Jest tam wyciąg, więc spodziewaliśmy się tłumów, ale zanim tam weszliśmy mieliśmy okazję zasmakować Sądecczyzny, łąki, lasy, czyste, ładne, puste. Warto było zrobić sobie odskocznię od Tatr. Weszliśmy na szczyt po 2 godzinach intensywnego marszu. Na górze wiało, tłumy ludzi, a więc szybko poszliśmy dalej. Nieco niżej jakieś 10 minut dalej jest schronisko, bardzo ładne i zadbane. Dalej było już dużo prościej, czyli Runek, a stamtąd do kolejnego skupiska ludzi, czyli Bacówki na Wierchomlą. Tu rozpościerały się ładniejsze widoki, jednak Tatr widać nie było. Gęste chmury je zasłaniały. Podeszliśmy pod wyciąg, a później już w dół żółtym szlakiem do Złockiego. Nie zauważyliśmy w tym rejonie wielu śladów zwierząt, a ilość odchodów na szlaku, to jeden z lepszych wskaźników. Lasy jednak, w odróżnieniu od Beskidu Żywieckiego, bardzo ładne i zdrowe. Końcówka trasy nie jest już tak przyjemna, istotnie - tak jak w przewodniku - słupy wysokiego napięcia psują klimat, do tego dochodzi jeszcze bajzel po sezonie zimowym - nie jest za fajnie. 20-ty kilometr w nogach też nie pomaga, niemniej nie psuje to bardzo udanej wycieczki. Po zejściu podjechaliśmy do downtown. Jedną z rzeczy, które mówią mi jak się w mieście dzieje, jest rynek a dokładnie ilość miejsc "na sprzedaż" albo "wynajmę". Jeśli na rynku jest ich kilka, lekko nie ma. No bo niby gdzie ma być dobrze jak nie na rynku. W Muszynie niestety jest trochę takich punktów, raptem 2 knajpki, o dobrej kawiarni zapomnij. Miasto żyje w cieniu "wielkiej" Krynicy, tam tłumy, tu pustawo. Wielki pawilon handlowy na rynku na sprzedaż, kilka sklepów i nic. Ale za to lody mają najlepsze w Polsce, wręcz genialne, polecam gorąco, jakieś 10 minut spacerkiem od rynku - lodziarnia Wanda.

Create Routes
or Search for a route
from millions at MapMyHike