Długi weekend w Bieszczadach - dzień 1 - dojazd - i podejście pod Tarnicę

wreszcie nadszedł długo oczekiwany dzień, powrót do Wołosatego, moje miejsce w Polsce. Jeszcze w Tasmanii myśleliśmy gdzie i jak spędzić czas w Bieszczadach, kilka miesięcy minęło i proszę, niedziela 27.04 skoro świt ruszamy, ja kieruję, jechałem do końca, około 6 godzin drogi. Zazwyczaj jedziemy w Bieszczady w święto lub niedzielę, puste drogi, lepiej się jedzie, szczególnie mnie - niedzielnemu kierowcy. Dotarliśmy ok. 15, po 16 idziemy się przejść pod Tarnicę. Ważna sprawa, tym razem namówiłem moich rodziców, aby w końcu poznali Bieszczady. Dochodzimy do szlaku, pani w okienku zbiera haracz, 6zł bilet wstępu za osobę. Proszę o karnet na cały tydzień - nie ma. Tylko latem. Co??? Płacę, dostaję wydruk z kasy fiskalnej, to mój bilet. Żałosne. W mniej cywilizowanej Tasmanii karnet można kupić kiedykolwiek, na wszystkie parki narodowe, dostajesz za to ładną książeczkę z herbami i zaznaczonymi na mapie parkami narodowymi całej wyspy. Podeszliśmy gdzieś do górnej granicy lasu i tyle. Nie zdobywamy dziś szczytu. Wrócę tu jutro. Wołosate, I`m back. Cudowne miejsce. Nigdy mi się nie znudzi. A Tarnicę to mogę fotografować z wielu perspektyw.