Dookoła Tasmanii - dzień 4 - 23.11 - Salamanca i Hartz Mountains

Wstajemy i co widzimy ? w jednym oknie błękitne niebo, w drugim gęste ciemne chmury - musimy się do tego przyzwyczaić. Jedziemy do Hobart. Jak to w sobotę, jest tu słynny targ na Salamance. Skoro mamy po drodze, no dobra, stajemy. Tłumy ludzi, pada deszcz. Chodzimy, patrzymy, sporo lokalnych potraw, dżemów, miodów, gdybym tu mieszkał, na pewno bym się tu zaopatrywał. Skusiłem się na sok za 3 AUD, tak, smakuje wybornie, jak wieprzowina wieprzem, tak sok pomarańczami.

Po godzinnym spacerze jedziemy w góry do parku narodowego Hartz, ze szczytu rozciąga się ponoć najpiękniejszy widok w całej Tasmanii. Ostatni kilkanaście kilometrów jedziemy drogą szutrową przez dziki i gęsty las.Paprocie tu mają po 2 metry wysokości. Pusto. Nikt normalny w taką jesienną pogodę nie jedzie w góry. Ale ja pod prąd. Mając napięty plan, nie możemy sobie pozwolić na opuszczenie tego punktu. Na parkingu raptem jeden samochód po naszym. Decydujemy się iść na szczyt, jakieś 5h wędrówki tam i z powrotem. Przed wyjściem zapisujemy się do księgi. Mgła zabija nam widoki. Idzie się kładką drewnianą, wokoło której jest siatka z drutu, idzie się szybko i pewnie nie deptając jednocześnie roślinności. Dookoła mokradła, bagna, śpiew ptaków. Pięknie. Kto był na torfowiskach w Bieszczadach to mniej więcej czuje klimat, z tym, że tu jest tu - ja wiem - może kilkadziesiąt razy większe. Po ponad 1 godzinie drogi torfowiska się kończą i zaczynają się skały. Nie są one trudne, ale w deszczu nieprzyjemne. Pogoda nie poprawia się, Szczyt zdobywamy po 2 godzinach, radość, pierwszy szczyt na Tasmanii - Hartz Peak. Na trasie spotkaliśmy tylko 4 osoby idące w przeciwnym kierunku. Jesteśmy absolutnie sami w tym dzikim miejscu, uwielbiam to uczucie. Po kolejnych 2 godzinach docieramy do auta. Po drodze szutrowej jedziemy przez wioskę Geevstone, później do New Norfolk, po drodze Huonville i genialna pizza. W New Norfolk to ostatnia już noc. Czas na zwiedzanie wyspy.