Beskid Niski - dzień 2 - Wysowa Zdrój - Lackowa - Wysowa Zdrój

wyspani ok. 8 rano jedziemy do Wysowej, małe miasteczko, puste, niby kurorcik, ale inny, taki przyjemny. Jest pochmurno, dziś chcemy zdobyć Lackową, najwyższy szczyt tego pasma górskiego. zaczynamy zielonym szlakiem. Pierwsze, co rzuca się w oczy to pustka. Zielone połacie trawy otaczają ze wszystkich stron, niskie góry, ale kuszące lasy.Praktycznie nie ma turystów. Dojście do granicy nie nastręcza problemów. Dookoła lasy bukowe. Drzewo jak przewróciło się, tak leży, jest bardzo naturalnie, nie widać ingerencji człowieka. Pomiędzy Ostrym Wierchem a Lackową pojawia się mgła, co dodaje jeszcze większej tajemniczości. Nikogo w lesie. Tylko my. Nie ma też widoków, ale na to się szczególnie nie nastawiałem. Z reguły jest tak, że im bliżej szczytu, schroniska, tym więcej ludzi. Tu jest podobnie. Szczyt. Niepozorny, ale opisany. Kolejny szczyt do korony gór. Nie jest to naszym celem, ale warto odhaczyć. Zejście, to pionowa ściana. Ostatnio tak schodziliśmy w Dolomitach. Zajmuje sporo czasu. Kamienie spadają, przysypane liśćmi. Dodatkowo zauważyliśmy, że w szparach między kamieniami latają bąki, które mogą ukąsić. Schodzimy do Przeł. Beskid, gdzie drogą idziemy do wioski. Dookoła wielka stadnina i łąki, na których widać białe i czarne bociany. Jest wspaniale. Niby Nowa Zelandia. Przez rzecz Biała jest sklepik, mimo, że jest 1-go maja. Drobny posiłek i ruszamy do Wysowej, jesteśmy już zmęczeni. Na mapie miejsce to nazywa się Bieliczna, tam na podstawie wskazań kompasu udajemy się na północny-wschód aby dojść do szlaku żółtego do miejsca zwanego Kudak. Tam już niebieski szlak do Wysowej. Właśnie ten niebieski kawałek jest najładniejszy. Jak z bajki, jak malowany. Stare chaty. Przy jednej z nich napis "ciasto domowe" i 2 turystów zajada się na ławce. Rzeka płynie, trawa rośnie. Idzie ku nam lokals. Ubrany od pasa w dół. Góra naga i spalona od słońca. Podchodzi do mnie i coś marudzi, nie rozumiem go, coś polskiego i coś rosyjskiego. Powiedział co wiedział i poszedł. Niezwykły teren. Wykończeni dochodzimy do Wysowej. Cała trasa zajęła nam ok. 8h. Pierwsza niezimowa trasa w tym roku. Obiad w miejscowej karczmie, jak się później okazało - jedyny przyzwoity obiad na tych mini wczasach. Do picia wzięliśmy miętownicę - zimną herbatę miętową z cytryną i słodzona miodem. Polecam.