Nowa Zelandia - dzień 7 - dolina rzeki Rees

O 5 rano jest bezchmurne niebo. Trochę doskwiera zmęczenie, codziennie coś się dzieje. Szkoda czasu, trzeba ruszać. Dziś ponownie kierunek Glenorchy, tym razem wcześniej zjedziemy z publicznej drogi i drugiej strony zaatakujemy szlak Rees Dart. Wyjeżdżamy z hotelu o 6 rano. Mamy do pokonania samochodem jakieś 60km od Queenstown. O 8.30 jesteśmy na miejscu, długo się jechało, ponownie kamienista droga i rzeki. Celem naszym jest Shelter Hut, pierwsza chata na szlaku z tej strony. Plan ambitny. Szlak Rees Dart to jeden z Wielkich Szlaków w Nowej Zelandii, można go przejść w 5 dni, na trasie są chaty, coś w rodzaju naszych schronisk, lecz tylko z miejscami do spania. Widoki - jak zwykle. Dno doliny jest płaskie, obok góry z dominującym Mount Earnslaw. Imponujące są zakola rzeki. Na drodze czeka nas szereg przeszkód, co spowalnia marsz. Na początek mała rzeka, ok ściągamy buty, idziemy. Jest potwornie zimna. Znowu zakładania butów. To zajmuje czas. Już wiemy, że na taką trasę trzeba kupić sandały trekkingowe z vibramem, idealnie się nadają. Później zaczynają się bagna. Najpierw małe, później większe. Wbijam kij, on się zanurza i nie chce wyjść. Podobnie będzie z nogą, jak tam się znajdzie.Trzeba pomyśleć i poszukać trasy. Bear Gryll - sporo nas nauczył. Wchodzimy na wzniesienie i obserwujemy trawę. Żółtawa, jasno zielona oznacza wodę, ciemna zieleń oznacza suchy teren, tam się udajemy. Trzeba okrążyć spory teren, aby przejść. Najlepiej idzie się przy samym wysokim brzegu rzeki. W sumie przekracza się 3 duże rzeki, z czego największą jest 25 Mile Creek. Szeroka na jakieś 6-10m. Powagi dodaje symboliczny górb 2 osób, którzy tu zginęli przechodząc przez rzekę. nie ma żartów. Pani się boi. Dziwne, nie znałem jej z tej strony. Idziemy razem. Piszczy, wrzeszczy, bo zimno, ale dajemy radę. Jest fajnie. Czasami nie ma szlaku, trzeba się rozglądać. Mój plan zakładał dojście do chaty, ale nie później niż do 14. Jest ok. 13, spotykamy pierwszych ludzi idących na przeciw nam. Mówią, że do chaty jakieś 3-4h, ni damy rady. Woda, bagna za dużo czasu nam zajęły. Wypatrujemy pierwszy płaskowyż, tam wchodzimy, robimy przerwę i wracamy. Drzemka 30 minut, jest upalnie. Pani filmuje, bo jest co. Po godzinie przerwy ruszamy do auta, dłuższa przerwa przy ostatniej rzecz, pranie i mycie butów.Fantastyczna trasa. Kiedyś mam nadzieję przejść całą.