Praga V - day 2

otwieram oczy, patrzę, świeci słońce, jest pięknie. Mieszkamy na 23-im piętrze w hotelu, śniadanie słabe, nie takie do jakich przyzwyczaił mnie ten hotel, 4 gwiazdki powinny do czegoś zobowiązywać. Trudno. Ok. 9.30 wychodzimy na miasto. Kierunek - wieża Eifla, czyli Petrin Gardens. 2 przesiadki metrem, wysiadamy na stacji Narodni Trida, zamiast na most Legii idziemy na most dalej, ale jest pięknie, sobotni poranek, słońce grzeje, miasto się budzi. Idziemy w kierunku Mostu Legii lewym brzegiem Wełtawy, stare kamienice nas otaczają. Kilka chwil na moście i udajemy się w kierunku Gardens. Spotykamy nietypową rzeźbę poświęconą ofiarom komunizmu. Dochodzimy do kolejki, ale to nie dla nas, my musimy się powspinać i tu zaczyna się prawdziwy urok Pragi. Mam taką naturę, że lubię iść pod prąd, iść swoją drogą, unikać miejsc, które wszyscy zwiedzają, tak więc nie nudny Most Karola, a właśnie Petrin jest dla mnie niezwykłą rzeczą z uwagi na widoki i swój urok. Przed sobą mamy Hradczany a wokół park, bardzo ładny. Spokojnym krokiem się wspinamy osiągając szczyt. Wejście na wieżę 100Kc, dziękuję, nie jestem aż takim fanem, szkoda nóg i czasu. I dobrze zrobiliśmy. Chwila przerwy, trochę zdjęć i idziemy w kierunku Klasztoru Strachowskiego założonego w 1140 roku, bardzo ładne miejsce. W tym miejscu widzimy już drugiego świniaka wypatroszonego wiszącego w knajpce, chyba jakieś święto tu mają. Idziemy w dół w kierunku Hradczan, tuż obok ambasady szwedzkiej jest nietypowy hotel, a raczej kościół przerobiony na hotel. Budzi we mnie niesmak. Hradczany, ale z tej drugiej strony, tej nieznanej, około południa, pełno ludzi, ja zna Pragę z nocnej strony. Zwiedzamy katedrę Św. Wita, ładna, ale w Sibeniku ładniejsza. Schodzimy do Małej Strany, obchodząc kolejne ambasady, najbardziej chyba zapamiętaliśmy maltańską, nie dlatego, że chcemy tam pojechać (a chcemy) a dlatego, ze obok jest kościół maltański. Później zatłoczony Most Karola, z którego chcemy się wydostać i przerwa. Kanapki, łyk wody i na stare miasto. Wchodzimy na ulicę Paryską. Nie jestem sympatykiem samochodów, ale widok Ferrari pobudził moje krążenie. Ta ulica jest inna, same luksusowe sklepy, marki na poziomie Hugo Boss, Prada, Rolex, itd. Tyle porsche, audi, mercedesów i ferrari nie widziałem w życiu na tak małej przestrzeni. Trzeba tam pójść i popatrzeć :) Z Paryskiej poszliśmy w kierunku Metronomu, postawionego w miejscu pomnika Stalina, wyjątkowe miejsce na wzgórzu, obok kawiarnia, park, widok na całą Pragę. Zejście na Stare Miasto, człapaliśmy już, było ok. 17. Ale moja Żona jest nie zmordowana, zachciało jej się zwiedzać Wyszehrad, w sumie fajnie, nigdy tam nie byłem. Wysiedliśmy tam. Ciekawe miejsce, którego nie udało nam się w całości zwiedzić, ale warto tam pochodzić, kolejne wzgórze na tym pofałdowanym kawałku czeskiego kraju. Polecam. Tak minął nam dzień drugi, ok. godz 22 zapadłem w głęboki sen, w niedzielę o 10 wracaliśmy do Polski pociągiem, tym razem bezpośrednio. Wspaniały wypad, zobaczyliśmy Pragę zupełnie inna, niż tę co znałem z nocnej strony, widzianej głównie z otaczających wzgórz wśród parków. Polecam wypad na dłuższy weekend. Jeśli chodzi o przejazd pociągiem, storna PKP nie wiedzieć czemu proponuje przesiadkę w Prerov, jednak czeska konduktorka poleciła nam wyjechać z Polski EuroCity pociągiem do Wiednia, wysiąść w Bohuminie i tam zaczekać na bezpośredni pociąg do Pragi.