Lucianska Fatra - dzień 2 - a to już Góry Strażowskie

stopy mam obite, ciężko dziś się pójdzie. Śniadanie dobre w tym naszym hoteliku. Pojechaliśmy do Lietavska Závadka, niby  na końcu drogi, tuż obok beznadziejnej Żiliny, ale... jedziemy do końca drogi, nie ma gdzie zaparkować. Jakaś siostra zakonna stoi, Pani mnie wypycha i mówi - idź pogadaj. Poszedłem. A to Polka! pracuje w Żilinie, podjechała nieco swoją Skodą robiąc nam miejsce. Popatrzeliśmy razem na mapę, zachwalała Sulowskie Skały. Pokazałem jej nasz plan na dziś... jej odpowiedź była genialna - "co tam będziecie gonić po górach jak charty..." jako że mieliśmy ambitny plan. Miała rację. Widok z Roháčske sedlo zapiera dech. 10min drogi o Żiliny! A myślałem, że widziałem na Słowacji sporo, już ją skreśliłem a tu masz... takie rzeczy. Pięknie! sporo też ludzi, popularna to trasa. Ja cierpię bardzo, stopa obdarta, bolą nogi po wczoraj, oj... Nie byliśmy chartami, usiedliśmy na trawie na skarpie w okolicach górki Brada, opatrzyłem stopę i poszliśmy w stronę auta. Pięknie tu, musowo wracamy. Potencjał na rower i na piesze wycieczki. Bardzo udany weekend.

 

Lucianska Fatra - dzień 1 - Veterné

w końcu Słowacja! i to ciekawy kawałek Małej Fatry, czyli Luciańska Fatra. Byliśmy tu wieki temu z PTTKiem, kiedy odkrywalismy świat. Bardzo chciałem spać i poznać Rajeckie Teplice, więc mamy fajny nocleg i pojechaliśmy na weekend. Sobota rano skoro świat pobudka, jedziemy i idziemy prosto w góry. Stromo, pusto i misiowo, Pani odnalazła odchody, świeże, więc misie tu grasują. Ja w nowych butach, Zamberlan Vioz Lux to dzieło sztuki. Buty na niedzielę, za szybę i podziwiać. Aż żal iść w góry w takim cudeńku. Kupiłem dokładnie taki sam model, w którym chodzę od czasów Albanii, bo jest dobry. Ale ten model pokazał mi dziś pazurki. Jak to nowe buty, jeden z nich uwierał i to mocno. Bardzo mnie stopy bolały. A tu strome podejście pod Sedlo Maríková, pionowa ściana z liści i błota. Mama mi odpisała na sms, że z nowości to zostały tylko sznurówki. No tak było. Formy jeszcze nie m, zaczynamy chodzenie w tym roku. Mimo końca maja tutaj wczesna wiosna, liście bardzo małe i bardzo jasno zielone. Kwiatków nie widać, a zwykle koniec maja na Fatrze to mnóstwo kwiatów. Veterene - czyli wietrznie, wiało. Przypomina mi to Bieszczady i połoniny. Jakie piękne tereny! Swoją drogą Bieszczady przeszliśmy na początku tego wieku, zanim blog powstał, wtedy to były jeszcze dzikie Bieszczady, tęsknię. Zejście jeszcze bardziej strome. W pewnym momencie mapy.cz przestały działać, bez wersji premium ani rusz, nie musieli zmuszać, żebym kupił, i tak bym to zrobił. Stopy pieczą, buty uciskają, muszę je jeszcze rozchodzić, a to nie umila wycieczki. 

Rajeckie Teplice - oaza normalności na tej słowackiej pustyni biedy. Hotele z gwiazdkami, trawa skoszona, wszystko czyste i ładne. Jak spojrzymy jak wygląda Żilina albo Czadca... to tu jest inny świat. Chce się tu wracać, nie znałem takiej Słowacji. Wieczorem padłem.