Return to Kaczawa - dzień 2 - Radomiłowice, Pieszków i inne

celem tej trasy i tego dnia (sobota, 13.05) nie było zdobywanie szczytów. Zresztą o jakich tu szczytach mówić, same pagórki dookoła. Chcieliśmy iść, po prostu iść. Dodatkowo chciałem sprawdzić jak się zachowuje moja konstrukcja do zdjęć makro w plenerze, bo w domu... wymiata. Noc minęła bardzo spokojnie, choć nie wyspałem się. Strasznie nie lubię małych pokoi, a taki dostaliśmy, łóżko też nie takie, jakie lubię. Ale nie ma co marudzić, obudziłem się na Kaczawie i to się liczy. Podjeżdżamy do Radomiłowic, cisza i spokój, ci, co wychodzą, nie mają masek. Co ciekawe, nie mamy gdzie zaparkować w tej wiosce. Stajemy tuż za nią i na dziko staramy się iść na północ do czerwonego szlaku. Po wyjściu z lasu objawia się nam ogromne pole, łąki, w oddali pasą się krowy. Widok niesamowity. Czerwony szlak idzie lasem aż do stawów we wiosce Sobota. Ładne sielankowe widoki, nic, tylko pstrykać zdjęcia. Sporo żółci dookoła, czyli rzepaku. Ten kolor i roślina będą nam towarzyszyć przez cały weekend. W Sobocie ciekawostka, na którą nie mieliśmy sporo czasu - ruiny kościoła i kościół Piotra i Pawła. Ładne, warto zobaczyć. Takich perełek w dolnośląskim i na Kaczawie jest sporo. Na górce idąc na północ towarzyszy nam małe stadko krów. Patrzą na nas, jak na kosmitów, z ciekawością podchodzą do ogrodzenia pozując do zdjęć. Tam robimy sobie przerwę. Zakładam makro, testuję. Wyniki są dobre, choć spodziewałem się większego powiększenia... zaraz zaraz... Dopiero w domu, 2 dni później zorientowałem się, że wziąłem nie ten, co trzeba obiektyw. Tego nie widać od razu, bo przykręcam go na opak. Ale wracając do terenów. Póki co, żadnego turysty, nikogusieńko. Dochodzimy do niebieskiego szlaku, Niebieska Droga św. Jakuba. Hit dnia. Raz - genialny teren na rower, dwa - widoki. Pola, ule, kadry cieszące oko. Postanawiamy, że kupimy u właścicieli chaty, gdzie mieszkamy, miód. Ponownie, mnóstwo żółci dookoła. Wspaniałe widoki na Ostrzycę. Zastanawiam się, jak to możliwe, że tyle lat jej nie dostrzegaliśmy. Kolejną perełkę znajdujemy w okolicach wsi Rochów, gdzie niebieski szlak łączy się z zielonym - Szlak Zamków Piastowskich. Jest tam krzyż pokutny, a z opisów wynika, że w okolicy jest kilka innych. Jak się spojrzy na mapę, jest tam sporo ciekawych miejsc. Tu czuję już zmęczenie, mijamy Rochów i staramy się dostać na ścieżkę prowadzącą do Radomiłowic. Przechodzimy przez hodowlę krów, siadamy na polanie. Forma jeszcze nie ta. Zwykle, w maju, śmigaliśmy już po Fatrze. No ale nic, nie ma co narzekać. Spotykamy kilku rowerzystów, jednego "świra" takiego jak ja, co łazi z aparatem. W sumie statystyka obiecująca - 8 jelonków, 4 turystów, na cały dzień. Wspaniale. Okazało się, że obok auta prowadzi całkiem szeroka ścieżka na szlak czerwony, a my oczywiście na dziko... W agroturystyce obiad i laba. Kończę książkę Niedenthala "Zawód fotograf" - świetna. Później CI NY i padliśmy. Tak minął dzień, sobota na Kaczawie. Tyle czekania, aż w końcu jesteśmy.