Nędza - Rudy Raciborskie - Knurów... rowerem

to było w ostatnią niedzielę, czas tak szybko płynie... Już tak mamy, że w nasze ulubione miejsca nas ciągnie. Jak nie znałem Rud Raciborskich od lat, tak ostatnio w miarę często tam jeździmy. A jeszcze bardziej ciągnie mnie tam zimą pochodzić po lesie. Ponieważ trasa kolejowa na Gliwice jest rozkopana, znaleźliśmy inny pociąg - do Raciborza. Wysiedliśmy o 8 rano we wiosce zwanej Nędza. Pani na mapie wypatrzyła rezerwat Łężczok. No i pojechaliśmy. Świetne miejsce, szczególnie w niedzielny poranek, kiedy zwierzęta jeszcze przed upałem szukają pożywienia, są aktywne, można je podpatrywać. Wiedząc, że przed nami 100km drogi, długo tam nie zabawiliśmy, ale kolejna czarna plama nieco znikła z naszej mapy. Koniecznie tam wracamy i najlepiej wcześnie rano. Później na północ w kierunku Rud, lasy... piękne, puste, gęste i ogromne. Jeździmy tu i tam, gdzie popadnie, bez planu, warunek jest jeden - o 13 musimy się zameldować w miejscowości Rudy, odkąd już drogami dotrzemy do domu. Tak też było. Przecinek w tych lasach jest mnóstwo, trasy oznakowane, ponumerowane i nazwane. Nie brakuje ciekawostek i tajemniczości. Jeżdżąc przed siebie wyjechaliśmy w Kuźni Raciborskiej, mała miejscowość, jest przyjemnie. Wjeżdżamy ponownie w las i natrafiamy na lotnisko.

Mam ze sobą 2 mapy i na żadnym z nich nie jest ono zaznaczone. Hm... dziwne, ale prawdziwe. Kilka godzin później jesteśmy w Rudach, jest tam punkt informacyjny, gadka szmatka, lubię lokalsów pociągnąć za język. Pytam panią za ladą czy są mapy dróg rowerowych, no aż się prosi przecież o takowe.

- Nie ma, ale są w opracowaniu. Podaje mi jednocześnie ulotkę wydrukowaną na drukarce atramentowej, gdzie mniej więcej widoczne są kreski będące drogami rowerowymi. Nie daje mi to spokoju, pytam dalej.

- Tak, ale ja szukam mapy, na której są numery i nazwy tras rowerowych. Pani jest wyraźnie zakłopotana, oczy jej krążą, widać, że ciężko myśli co powiedzieć, po chwili stwierdza.

- Sprawa wygląda tak, leśnictwo i pewne organy analizują projekt mapy i pewne trasy i miejsca w lasach nie zostaną upublicznione w jakiejkolwiek mapie. Są to miejsca i drogi kluczowe i strategiczne - ciężko jej było o tym powiedzieć, ale wydusiła to z siebie. Wspominam o lotnisku, które odwiedziłem, a nie ma go na mapach. Pokiwała głową. Ciekawe, ale prawdziwe. Ok. 13.30 ruszamy już do domu. Męka, jedziemy drogami, przez Knurów, Gierałtowice... Miejsca dla mnie nie ciekawe, ale mimo to w Knurowie znajdujemy knajpkę, obiad i w dalszą drogę. Do domu docieramy przed finałem, licznik pokazuje 105km. Przyznaję, po 90 miałem dość. Słaba forma, ale rozkręcamy się.