Weekend w Sudetach - Góry Kamienne - Waligóra - Wałbrzych - dzień 3

Niedziela, sipi deszcz. Spakowaliśmy się, Polanica Zdrój, niedziela palmowa. Po mszy jadę w kierunku Wałbrzycha. Docieramy do parkingu obok Andrzejówki. Żółtym szlakiem wspinamy się na Waligórę. Spacer, rozruszanie kości. Oko boli, więc o innych trasach dziś mowy być nie może. Obchodzimy górę. Jest pięknie, ciepło, ładnie, co niektórzy wybierają się z kijkami pochodzić. Jedna z osób mija się z nami i z wyraźną ironią pyta:
- "Jak daleko ten Giewont?"
- szybko myślę, co mu tu odpowiedzieć, "3 dni... wołami..." - odpowiadam
Jego towarzyszka się śmieje. On odpowiada:
- "nie mam wołów"...
- na to ja "no tydzień pieszo"... kończąc dyskusję.

Może byłem niegrzeczny, ale trudno. Miałem ochotę zwiedzić jeszcze Wałbrzych, jakoś tak kojarzył mi się zawsze z kopalniami, ale coś mi mówiło, że może być ciekawie. A ponieważ ja kieruję, to jedziemy. Jadę od południa. To co widzimy - przeraża. Stare walące się kamienice, brudno, nieładnie, różne typki po ulicach się szwędają... Parkujemy niedaleko rynku, idziemy. Nie podoba mi się. Pytam przechodniów, gdzie tu można coś zjeść, odpowiadają "Kiedyś to tu było, ale dzisiaj - nigdzie". I faktycznie tak wygląda. Ryneczek - prawie pusty, kilka pustych pomieszczeń na wynajem. Skoro na rynku nie można się utrzymać, to coś to znaczy. Znajdujemy jedną restaurację, jemy i spadamy. Drogi - dziurawe. Chcę jak najszybciej wyjechać z tego miasta. Dojeżdżając do przejścia na pieszych przed maskę wpada mi mężczyzna... narkoman, pijak, co za różnica. Nauczyłem się, gdzie pedał hamulca... zdążyłem, centymetry. Nawet nie spojrzał przed wejściem na drogę. Mam dość, nie kierowania, ale tego miejsca. Never again. Samo jeżdżenie spodobało mi się. Mimo to - weekend udany. Za tydzień - Bieszczady. Powrót po 4 latach do Wołosatego. Wymyśliliśmy ten wypad na Tasmanii.