Beskid Niski - dzień 4 - Komańcza - Dołżyca - Garb Średni - Pasika - Komańcza

pierwsza noc w Komańczy minęła całkiem spokojnie. Miałem szerokie łóżko całkiem dla siebie, nie zważając na to co wokół mnie, spałem jak zabity. Rano ciepło, słonecznie - ruszamy, Pierwsza z 2 "must go" tras. Podjeżdżamy kawałek do pobliskiej wioski Dołżyca, ile się da, stajemy obok ostatniego domu i w dziki las zielonym szlakiem. Nie ma co porównywać, o wiele dzikszy niż w zachodniej części Beskidu Niskiego. Od początku widać odchody wilków. Po godzinie dochodzimy do granicy słowackiej, później na północ, celem jest wieża widokowa na szczycie Pasika. Góra dół góra dół, las, dzikość. Wydaje mi się, że słyszałem raz ludzkie głosy, nikogo nie było. Może to głosy dusz żołnierzy, którzy tu poginęli ? Zdawało mi się, że słyszałem coś w rodzaju szczekania, może to wilki, nie wiem. Dotarliśmy   do Pasiki, próbowałem wejść na wieżę, wejście nie jest zabezpieczone, ale w połowie drogi już widziałem, że szczyt i tak znajduje się poniżej czubków drzew, nie było sensu się wspinać. Trasa może wydawać się nudna, monotonna, ale dla tego, kto lubi pobyć w ciszy i samotności w górach, ten szlak jest obowiązkowy. Od czasu do czasu warto uderzać kijkami, by odstraszyć zwierzynę, której tu pełno. Trasa zajęła na jakieś 6h. Wracając zatrzymujemy się w Dołżycy by zobaczyć jeden z największych wodospadów w tej części gór. Stajemy później w Komańczy, by zobaczyć odbudowaną cerkiew, która spłonęła kilka lat temu. Czas na obiad. Pani nie chce widzieć na oczy baru, jedziemy do Cisnej, 32km, tam ponoć jest najbliższa knajpa. Ok. Jednak po kilku kilometrach od Komańczy droga jest bardzo dziurawa. Jazda trwa bardzo długo. W okolicach Nowego Łupkowa jest znak "Karczma 800m". Idealnie! Skręcamy. Jest tam ośrodek karny, jakieś bloki, które w ogóle nie pasują do otoczenia. Pytam lokalnego gdzie ta karczma, wskazuje drogę dodając, że można tam zjeść tylko odgrzewane mrożonki, ale mają dobre pierogi, ale żeby coś zjeść, to trzeba do Cisnej. Pytam, co Ci ludzie tu jedzą? Mówi mi, że się spóźniłem, bo on już po obiedzie. Szkoda. Karczma, to kilka blach i desek zbitych, w środku telewizor, lada, mikrowela. Bieszczady... Polecam, naprawdę.