Dolomity - dzień 1 - podróż i Monte Cherz

O północy przekraczamy granicę w Zwardoniu, jedziemy na Bratysławę, jest niedziela 16.09. W stolicy Słowacji jesteśmy chyba koło 4 nad ranem. Dunaj płynie, miasto ładnie oświetlone, kusi przyjechać i pochodzić. Gdzieś w Austrii w nocy postój, piękne gwiaździste niebo. Ostatnio oglądamy co się na nim dzieje, dziś wielki meteoryt nad nami leciał. Takiej wielkości meteorytu nie widziałem jeszcze. Czyste powietrze musi tu być, skoro niebo lepsze niż w planetarium. Pierwszy postój za dnia obok Klagenfurtu przy Woerter See. Ładnie, lecz bez rewelacji, Alpy powoli pokazują swoje piękno. W miejscowości Spittal zjeżdżamy z autostrady, uwielbiam jeździć jako pasażer z mapą na kolanach, jestem starej daty w tych kwestiach i nie uznaję gps. Mijamy wioski. Co się rzuca w oczy ? Po pierwsze - do Nowej Zelandii daleko, nie mogę tego porównywać, to nie ta liga i lepiej dam sobie spokój, bo zawalę urlop. Po drugie - tunele, długie tunele, a pewnie w Szwajcarii są dłuższe, po trzecie - brak reklam na ulicy, czyli tego całego shitu, którym obklejone są nasze wsie i miasta i po n-te - niedziela - zamknięte sklepy. Katolicka Polska w tym czasie pracuje w najlepsze. Hotel Monte Cherz na przełęczy Campolongo - godz. 14. Prysznic, pogoda ładna i co ? Rozruszanie nóg, w górki, tuż obok nas - Monte Cherz, jakieś 300m przewyższenia szlakiem A3. Wystarczy. Pierwszy kontakt z Dolomitami, niezwykłe góry, ale jeszcze nie wiemy co nas czeka. Patrzymy na Piz Boe, szczyt, na który niebawem będziemy się wdrapywać, to będzie wyzwanie. Obiadokolacja całkiem smaczna, dostęp do internetu jest, tablet spisuje się znakomicie, podstawowe wyposażenie każdego podróżnika. Ciekawe czy w TV puszczą Ligę Mistrzów.

 W dole Arabba